Vol 10, No 5 (2003): Folia Cardiologica
Original articles
Published online: 2003-09-16
Wpływ dobowego rytmu ciśnienia tętniczego na dyspersję QT u pacjentów z chorobą wieńcową i podwyższonym lub prawidłowym ciśnieniem tętniczym
Folia Cardiol 2003;10(5):641-647.
Abstract
Wstęp: Ostatnio wskazuje się na coraz częstsze występowanie zaburzeń rytmu
serca u chorych z nadciśnieniem tętniczym bez nocnego spadku ciśnienia (non-dippers).
Znaczenie zjawiska non-dipping u osób z prawidłowymi wartościami ciśnienia tętniczego
pozostaje niewyjaśnione. Wzrost dyspersji QT (QTd) jest czynnikiem ryzyka groźnej
arytmii m.in. u osób z chorobą wieńcową. Celem pracy było zbadanie wpływu zmian
rytmu dobowego ciśnienia tętniczego na QTd u pacjentów z chorobą wieńcową i prawidłowym
lub podwyższonym ciśnieniem tętniczym.
Materiał i metody: Do badania włączono 95 pacjentów z potwierdzoną za pomocą angiografii stabilną klinicznie chorobą wieńcową. Grupę I stanowiło 51 chorych z łagodnym i umiarkowanym nadciśnieniem tętniczym. Do grupy II zaliczono 44 osób z prawidłowymi wartościami ciśnienia tętniczego. U wszystkich wykonano 24-godzinne monitorowanie ciśnienia tętniczego w celu oceny jego rytmu dobowego oraz 12-odprowadzeniowy elektrokardiogram, w którego każdym odprowadzeniu manualnie mierzono odstęp QT, a następnie obliczano QTd. Określano też - za pomocą reguły Bazetta - skorygowany odstęp QT i jego dyspersję (QTdc).
Wyniki: Do populacji dippers zaliczono 67 chorych (36 z grupy I i 31 z grupy II), zaś do nondipers - 28 (15 z grupy I i 13 z grupy II). Średnie długości odstępu QT i QTc nie różniły się między grupami I i II. Dyspersja QT i wartości QTdc były wyższe w grupie I, ale różnice nie były istotne. Natomiast QTd i QTdc u non-dippers były znacząco większe niż u dippers zarówno w grupie I (71 ± 21 ms i 81 ± 18 ms vs. 41 ± 19 ms i 49 ± 20 ms; p < 0,01), jak i w grupie II (67 ± 25 ms i 78 ± 22 ms vs. 32 ± 13 ms i 38 ± 15 ms; p < 0,01).
Wniosek: Pośród pacjentów ze stabilną chorobą niedokrwienną serca QTd przybiera istotnie wyższe wartości w grupie z zaburzonym rytmem dobowym ciśnienia tętniczego. Dotyczy to zarówno chorych z nadciśnieniem tętniczym, jak i osób z prawidłowymi wartościami ciśnienia tętniczego. (Folia Cardiol. 2003; 10: 641-647)
Materiał i metody: Do badania włączono 95 pacjentów z potwierdzoną za pomocą angiografii stabilną klinicznie chorobą wieńcową. Grupę I stanowiło 51 chorych z łagodnym i umiarkowanym nadciśnieniem tętniczym. Do grupy II zaliczono 44 osób z prawidłowymi wartościami ciśnienia tętniczego. U wszystkich wykonano 24-godzinne monitorowanie ciśnienia tętniczego w celu oceny jego rytmu dobowego oraz 12-odprowadzeniowy elektrokardiogram, w którego każdym odprowadzeniu manualnie mierzono odstęp QT, a następnie obliczano QTd. Określano też - za pomocą reguły Bazetta - skorygowany odstęp QT i jego dyspersję (QTdc).
Wyniki: Do populacji dippers zaliczono 67 chorych (36 z grupy I i 31 z grupy II), zaś do nondipers - 28 (15 z grupy I i 13 z grupy II). Średnie długości odstępu QT i QTc nie różniły się między grupami I i II. Dyspersja QT i wartości QTdc były wyższe w grupie I, ale różnice nie były istotne. Natomiast QTd i QTdc u non-dippers były znacząco większe niż u dippers zarówno w grupie I (71 ± 21 ms i 81 ± 18 ms vs. 41 ± 19 ms i 49 ± 20 ms; p < 0,01), jak i w grupie II (67 ± 25 ms i 78 ± 22 ms vs. 32 ± 13 ms i 38 ± 15 ms; p < 0,01).
Wniosek: Pośród pacjentów ze stabilną chorobą niedokrwienną serca QTd przybiera istotnie wyższe wartości w grupie z zaburzonym rytmem dobowym ciśnienia tętniczego. Dotyczy to zarówno chorych z nadciśnieniem tętniczym, jak i osób z prawidłowymi wartościami ciśnienia tętniczego. (Folia Cardiol. 2003; 10: 641-647)
Keywords: dyspersja QTdippersnon-dipperschoroba wieńcowa
