Vol 10, No 5 (2003): Folia Cardiologica
Original articles
Published online: 2003-09-16
Ocena wpływu kardiowersji elektrycznej przetrwałego migotania przedsionków impulsem jednofazowym na stopień uszkodzenia mięśnia sercowego
Folia Cardiol 2003;10(5):625-632.
Abstract
Wstęp: Kardiowersja elektryczna (CV) jest skuteczną metodą przywracania
rytmu zatokowego u chorych z przetrwałym migotaniem przedsionków (AF). Przywrócenie
rytmu zatokowego za pomocą prądu jednofazowego niejednokrotnie wymaga zastosowania
wysokich natężeń tego prądu. Celem pracy była ocena stopnia uszkodzenia mięśnia
sercowego podczas CV jednofazowym prądem elektrycznym na podstawie zmiany osoczowych
stężeń mioglobiny (My) oraz troponiny I (cTnI) w surowicy krwi pacjentów.
Materiał i metody: Badaniem objęto 34 pacjentów (10 kobiet, 24 mężczyzn) w wieku 61,3 ± 12,1 roku z przetrwałym, niezastawkowym AF. Stężenie cTnI i My badano przed zabiegiem, w 6 i 24 godzinie po zabiegu w surowicy krwi metodą FPIA.
Wyniki: Kardiowersja była skuteczna u 29 pacjentów (85%). Średnia energia użyta do kardiowersji wynosiła 380 ± 302 J. Średnie stężenia cTnI po 0, 6 i 24 godzinach od zabiegu wyniosły odpowiednio: 0,3 ± 0,2 ng/ml, 0,3 ± 0,2 ng/ml i 1,9 ± 0,9 ng/ml (istotna zmienność w czasie; p < 0,04). Średnie stężenia My po 0, 6 i 24 godzinach wynosiły odpowiednio: 39 ± 14 ng/ml, 248 ± 53 ng/ml (p < 0,02), 104 ± 46 ng/ml (p < 0,03). Zmiany osoczowych stężeń cTnI i My korelują z zastosowaną do CV energią (r = 0,66, p < 0,01 dla cTnI i r = 0,55; p < 0,01 dla My). Zaobserwowano dodatnią korelację pomiędzy ilością użytej do CV energii a stężeniami badanych wskaźników przeliczonych względem masy lewej komory serca (r = 0,74, p < 0,04 dla cTnI i r = 0,6; p < 0,05 dla My).
Wnioski: Zaobserwowano wzrost średnich stężeń cTnI i My po zabiegu CV. Stwierdzono dodatnią korelację przyrostu osoczowych stężeń cTnI i My z użytą energią. Dynamika zmian osoczowych stężeń cTnI i My może świadczyć o uszkodzeniu komórek miokardium po CV prądem jednofazowym. Wielkość obserwowanego uszkodzenia jest dodatnio skorelowana z dostarczoną energią. (Folia Cardiol. 2003; 10: 625-632)
Materiał i metody: Badaniem objęto 34 pacjentów (10 kobiet, 24 mężczyzn) w wieku 61,3 ± 12,1 roku z przetrwałym, niezastawkowym AF. Stężenie cTnI i My badano przed zabiegiem, w 6 i 24 godzinie po zabiegu w surowicy krwi metodą FPIA.
Wyniki: Kardiowersja była skuteczna u 29 pacjentów (85%). Średnia energia użyta do kardiowersji wynosiła 380 ± 302 J. Średnie stężenia cTnI po 0, 6 i 24 godzinach od zabiegu wyniosły odpowiednio: 0,3 ± 0,2 ng/ml, 0,3 ± 0,2 ng/ml i 1,9 ± 0,9 ng/ml (istotna zmienność w czasie; p < 0,04). Średnie stężenia My po 0, 6 i 24 godzinach wynosiły odpowiednio: 39 ± 14 ng/ml, 248 ± 53 ng/ml (p < 0,02), 104 ± 46 ng/ml (p < 0,03). Zmiany osoczowych stężeń cTnI i My korelują z zastosowaną do CV energią (r = 0,66, p < 0,01 dla cTnI i r = 0,55; p < 0,01 dla My). Zaobserwowano dodatnią korelację pomiędzy ilością użytej do CV energii a stężeniami badanych wskaźników przeliczonych względem masy lewej komory serca (r = 0,74, p < 0,04 dla cTnI i r = 0,6; p < 0,05 dla My).
Wnioski: Zaobserwowano wzrost średnich stężeń cTnI i My po zabiegu CV. Stwierdzono dodatnią korelację przyrostu osoczowych stężeń cTnI i My z użytą energią. Dynamika zmian osoczowych stężeń cTnI i My może świadczyć o uszkodzeniu komórek miokardium po CV prądem jednofazowym. Wielkość obserwowanego uszkodzenia jest dodatnio skorelowana z dostarczoną energią. (Folia Cardiol. 2003; 10: 625-632)
Keywords: troponina Imioglobinakardiowersja elektrycznaimpuls jednofazowymigotanie przedsionków