Przeciwciała antyfosfolipidowe w surowicy krwi chorych z nabytymi wadami zastawkowymi serca

Abstract

Wstęp: Przeciwciała antyfosfolipidowe (APA) mogą być odpowiedzialne za powstawanie niektórych nabytych wad zastawkowych u chorych bez wywiadu choroby reumatycznej. Celem pracy była ocena częstości występowania przeciwciał antyfosfolipidowych w surowicy chorych z nabytymi wadami zastawkowymi serca i ich wpływ na układ krzepnięcia (APTT)
Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 64 pacjentów z nabytymi wadami zastawkowymi serca (z dodatnim wywiadem w kierunku choroby reumatycznej lub bez niego). Rozpoznanie wady ustalono na podstawie obrazu klinicznego i badań dodatkowych (RTG klatki piersiowej, badanie echokardiograficzne). W pierwszym etapie oceniano całkowite stężenie APA w surowicy krwi za pomocą testu półilościowego metodą immunoenzymatyczną (ELISA), wyniki podzielono na 3 grupy: negatywny, pozytywny i wysoce pozytywny. W drugim etapie dokonano analizy stężenia przeciwciał w podziale na klasy: IgG, IgA, IgM w podgrupie kolejnych 38 chorych za pomocą testu ilościowego metodą ELISA. U wszystkich chorych określono APTT.
Wyniki: Podwyższone stężenie APA wykazano u 22 osób (34%), wśród których u 13 (59%) odnotowano w wywiadzie przebytą chorobę reumatyczną. U 4 osób z tej grupy stwierdzono nieprawidłowy APTT. Najczęściej APA występowały w klasie IgM (37%).
Wnioski: U części chorych z nabytymi wadami serca w surowicy krwi występują APA. U większości tych pacjentów wywiad w kierunku choroby reumatycznej jest dodatni. U osób z nabytymi wadami serca i APA w surowicy krwi nieprawidłowy APTT występuje rzadko. Obecność APA w przypadkach negatywnego wywiadu reumatycznego u pacjentów z nabytymi wadami serca można brać pod uwagę jako czynnik odpowiedzialny za rozwój wady. (Folia Cardiol. 2003; 10: 769–774)