Porównawcza ocena psychologicznych wskaźników jakości życia u dorosłych po korekcji chirurgicznej ubytku przegrody międzyprzedsionkowej i tetralogii Fallota

Abstract

Wstęp: Wyrazem postępu, który osiągnięto w kardiochirurgii i kardiologii, są coraz lepsze wyniki operacyjne oraz długoletnia przeżywalność pacjentów po korekcji wad wrodzonych serca. Dotychczas opublikowano niewiele prac oceniających jakość życia tej populacji chorych. Celem niniejszego badania była ocena i porównanie jakości życia (QoL) pacjentów operowanych z powodu ubytku przegrody międzyprzedsionkowej typu drugiego (ASD II) i tetralogii Fallota (ToF). Decyzję o wyborze takich chorych podjęto, ponieważ przypuszcza się, że wrodzone wady serca o tak odmiennym przebiegu klinicznym jak ASD i ToF mogą różnie wpływać na QoL pacjentów.
Materiał i metody: Do 226 osób (162 K, 64 M) operowanych z powodu ASD II i 60 pacjentów (24 K, 36 M) po korekcji operacyjnej ToF wysłano wstępne ankiety. Odpowiedź na ankietę odesłało 110 chorych (48,3%) po korekcji ASD II w wieku 17-72 lat (śr. 44,7 ± 12,1 roku; 69 K, 41 M) i 42 pacjentów (66,9%) po operacji ToF w wieku 22-61 lat (śr. 39,1 ± 10,2 roku; 20 K, 22 M). Do tych osób wysłano kwestionariusze psychologiczne, na które odpowiedziało 68 chorych z grupy ASD II (śr. wieku 45,7 roku; 51 K, 17 M) oraz 27 pacjentów z grupy ToF (śr. wieku 39,8 roku; 9 K, 18 M). Czas, który upłynął od operacji, wynosił średnio 11,8 roku. Do oceny QoL użyto kwestionariusza jakości życia SF-36. Wyniki testów porównano między grupami chorych i odniesiono do grupy kontrolnej osób zdrowych, dobranej pod względem wieku, płci i wykształcenia.
Wyniki: Nie stwierdzono różnic między QoL pacjentów z grup ASD i ToF. Chorzy po korekcji ASD II i ToF charakteryzowali się gorszą ogólną QoL oraz ogólną oceną zdrowia fizycznego w porównaniu z grupą kontrolną. Między wszystkimi badanymi grupami nie stwierdzono różnic w ocenie zdrowia mentalnego.
Wnioski: Miarą skuteczności leczenia operacyjnego wrodzonych wad serca jest nie tylko wydłużenie życia, ale również poprawa jego jakości. Jakość życia chorych po operacjach kardiochirurgicznych wydaje się być niezależna od typu rozpoznawanej wrodzonej anomalii serca. Nawet wady o tak łagodnym przebiegu, jak ASD II mogą wpływać na psychologiczną sferę życia pacjentów w odległych obserwacjach pooperacyjnych. Wysiłki lekarzy powinny być skierowane na działania poprawiające funkcjonowanie fizyczne i psychiczne chorych po operacji, co niewątpliwie korzystnie wpłynie na polepszenie ich jakości życia.