Leczenie przeciwpłytkowe w ostrych zespołach wieńcowych

Abstract

Płytki krwi odgrywają szczególnie ważną rolę w powstawaniu ostrych zespołów wieńcowych (ACS) oraz w powikłaniach zakrzepowo-zatorowych w trakcie zabiegów przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI) oraz po nich. Wydaje się więc istotne dokonanie przeglądu współczesnych leków przeciwpłytkowych pod kątem ich przydatności w leczeniu różnych postaci ostrych zespołów wieńcowych. Zasady stosowania tych preparatów, związane z nimi ograniczenia, a przede wszystkim zjawisko oporności są obecnie przedmiotem bardzo intensywnych badań eksperymentalnych i klinicznych. Do leków przeciwpłytkowych stosowanych obecnie w leczeniu interwencyjnym i terapii przewlekłej u pacjentów z ACS zalicza się: kwas acetylosalicylowy, tienopirydyny (klopidogrel i tiklopidynę) oraz blokery glikoproteinowego receptora płytkowego IIb/IIIa (abciximab, eptifibatyd i tirofiban). Każdy z tych leków (lub grupy leków) blokuje swoistą drogę agregacji płytek krwi: kwas acetylosalicylowy - zależną od tromboksanu A₂, tienopirydyny - od ADP, blokery receptora GPIIb/IIIa - drogę zależną od receptora dla fibrynogenu. Kwas acetylosalicylowy i klopidogrel zaleca Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne w terapii wszystkich pacjentów z ACS (zarówno do leczenia wspomagającego zabiegi PCI, jak i przewlekłego), natomiast blokery receptora GPIIb/IIIa przede wszystkim stosuje się przed zabiegami PCI oraz w ich trakcie. Udowodniono jednoznacznie, że leki przeciwpłytkowe redukują częstość występowania nowych niepożądanych incydentów sercowych u chorych z ostrymi zespołami wieńcowymi. Jednak poważnym ich ograniczeniem jest zjawisko oporności. Dotyczy ono właściwie wszystkich wymienionych preparatów i wiąże się m.in. z występowaniem zakrzepicy w stencie, której konsekwencją w 45% przypadków jest zgon. Konieczne jest opracowanie standardowych, szybkich i wiarygodnych testów, które pomogą zidentyfikować pacjentów opornych na poszczególne leki przeciwpłytkowe, co przyczyni się do zapobieżenia niepożądanym zdarzeniom sercowo-naczyniowym.