Tom 4, Nr 3-4 (2019)
Dodatek specjalny – Konferencja Warsaw Skin Cancer
Opublikowany online: 2019-10-17

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 346
Wyświetlenia/pobrania artykułu 245
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Postępowanie w przypadku przerzutów czerniaka w mózgowiu

Piotr Rutkowski1, Dorota Kiprian23, Monika Dudzisz-Śledź1, Tomasz Świtaj1, Radosław Michalik4, Mateusz Spałek1, Katarzyna Kozak1, Tomasz Mandat4
Biuletyn Polskiego Towarzystwa Onkologicznego Nowotwory 2019;4(3-4):118-129.

Streszczenie

Podstawową zasadą w sytuacji stwierdzenia przerzutów czerniaka w mózgowiu powinno być postępowanie w ramach wielodyscyplinarnych zespołów, w skład których wchodzą przynajmniej neurochirurg, radioterapeuta i onkolog klinicz­ny, którzy mają doświadczenie w leczeniu czerniaka i przerzutów czerniaka w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN). Stwierdzenie zmian w mózgowiu wiąże się ze złym rokowaniem, przerzuty w mózgowiu są przyczyną zgonu u 20–50% chorych, a objawowe guzy stanowią bezpośrednią przyczynę zgonu u około 90% chorych. Leczenie chorych na czerniaka z przerzutami w OUN obejmować może postępowanie miejscowe i/lub leczenie systemowe oraz objawowe. W ostatnich 5 latach w Europie zarejestrowano 10 nowych leków do terapii zaawansowanego czerniaka. Terapia dwulekowa anty-PD-1 i anty-CTLA-4 (niwolumab z ipilimumabem) to postępowanie z wyboru przy bezobjawowych przerzutach czerniaka w mózgowiu, zaś w przypadku obecności mutacji BRAF i bezobjawowych przerzutów leczenie systemowe BRAFi i MEKi może stanowić wyjściową formę leczenia.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF



Biuletyn Polskiego Towarzystwa Onkologicznego Nowotwory