Oporność na doustne leki przeciwpłytkowe u chorych na cukrzycę po ostrych zespołach wieńcowych — ile prawdy, ile mitu?

Streszczenie

Nadmierna aktywacja płytek krwi stanowi kluczową rolę w patomechanizmie wielu schorzeń sercowo-naczyniowych. Zastosowanie podwójnej terapii przeciwpłytkowej u chorych po ostrych zespołach wieńcowych, którzy byli leczeni przezskórną angioplastyką wieńcową, znacznie poprawiło rokowanie w tej grupie pacjentów. Zwrócono jednak uwagę na fakt, że u części chorych dochodzi do zjawiska zarówno ostrej zakrzepicy w implantowanym stencie, jak i restenozy.
Szczególnie często zjawisko to spotyka się w grupie chorych ze współistniejącą cukrzycą. W niniejszej pracy przedstawiono podstawowe mechanizmy działania stosowanych leków przeciwpłytkowych, a także podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, na czym polega oporność płytek krwi na działanie powyższych leków, szczególnie w grupie pacjentów po ostrych zespołach wieńcowych i chorych na cukrzycę typu 2.