Czy tylko HbA1c? Alternatywne biomarkery do oceny wyrównania glikemii

Streszczenie

U chorych na cukrzycę rośnie stężenie białek glikowanych, spośród których najistotniejszym parametrem, „złotym standardem” kontroli glikemii jest hemoglobina glikowana (HbA1c). Glikacji ulegają również inne białka osocza, między innymi albuminy i immunoglobuliny. W praktyce wykorzystuje się fruktozaminę oraz glikowaną albuminę. Istnieją jednak stany chorobowe, które wpływają na stężenie HbA1c, dlatego też poszukuje się alternatywnych biomarkerów do monitorowania glikemii. Najbardziej obiecująca wydaje się glikowana albumina (GA), której oznaczenie pozwala na szybsze wychwycenie zmian wyrównania glikemii w przypadku pogorszenia kontroli metabolicznej, a także na udokumentowanie poprawy wyrównania po wprowadzeniu odpowiedniego leczenia. Może to mieć przede wszystkim znaczenie dla chorych oczekujących na zabiegi kardiochirurgiczne, chirurgiczne czy ortopedyczne, które z powodu nieadekwatnej kontroli glikemii bywają odroczone. Monitorowanie GA zamiast HbA1c w szczególnych grupach pacjentów (m.in.: chore w ciąży, pacjenci z niewydolnością nerek, ze schorzeniami hematologicznymi) odzwierciedla stopień wyrównania metabolicznego cukrzycy lepiej niż wskaźnik HbA1c.