Aktualne metody usprawniania ruchowego chorych po udarze mózgu

Józef Opara

Tom 4, Nr 1 (2002)

Prace poglądowe

Opublikowany online: 2002-11-26

Pokaż PDF

Pobierz plik PDF

Pobierz cytowanie

Aktualne metody usprawniania ruchowego chorych po udarze mózgu

Józef Opara

Udar Mózgu. Problemy Interdyscyplinarne 2002;4(1):33-37.

Tom 4, Nr 1 (2002)

Prace poglądowe

Opublikowany online: 2002-11-26

Streszczenie

W pracy omówiono najczęściej obecnie stosowane metody usprawniania ruchowego chorych po udarze mózgu: proprioceptywnego torowania Kabata (PNF), metodę Bobathów (NDT), a także metodę wymuszenia ruchu (CIT). Bardziej szczegółowo opisano tę ostatnią. Jest ona stosunkowo nową metodą rehabilitacji, opierającą się na wymuszeniu posługiwania się kończyną niedowładną poprzez unieruchomienie kończyny zdrowej u chorych z niedowładem połowiczym. Metoda ta, zapoczątkowana w drugiej połowie lat 90. przez prof. Tauba i wsp., jest rodzajem terapii behawioralnej. Najczęściej stosuje się ją w rehabilitacji osób po udarze mózgu, zwłaszcza u starszych chorych, unieruchamiając kończynę zdrową przez kilka godzin dziennie w ciągu 2-3 tygodni. Opracowano specjalne zestawy ćwiczeń. Aktualnie prowadzi się badania w 2 ośrodkach niemieckich: w Jenie i w Berlinie, oraz w 7 ośrodkach amerykańskich nad zastosowaniem CIT u chorych po upływie 3-6 miesięcy od wystąpienia udaru. Liczba doniesień na ten temat wzrasta.