dostęp otwarty
Obraz kliniczny i różnicowanie otępienia naczyniowego
dostęp otwarty
Streszczenie
Wskaźnik rozpowszechnienia VaD wynosi 1-2,4% w populacji powyżej 65. roku życia, a zapadalność mieści się w zakresie 1,5-39 przypadków na 1000 osób tej populacji w ciągu roku i wzrasta w starszych grupach wiekowych.
Otępienie naczyniowe obejmuje następujące podtypy:
1. Otępienie poudarowe
2. Otępienie podkorowe
3. Otępienie typu alzheimerowskiego z objawami uszkodzenia naczyniowego.
Specyficznym obrazem klinicznym w VaD są zaburzenia funkcji wykonawczych (planowanie, programowanie kolejności wykonywanych zadań, spowolnienie myślowe i zaburzenia uwagi), przy dość dobrze zachowanej pamięci. Często odnotowuje się fluktuacje poznawcze, a w porównaniu z otępieniem alzheimerowskim charakterystyczne jest izolowane występowanie poszczególnych zaburzeń poznawczych. Dysfunkcję językową charakteryzuje brak fluencji słownej i elementy afazji motorycznej, przy równocześnie dobrze zachowanym odbiorze informacji werbalnej; pojawiają się perseweracje.
Pozapsychologiczna diagnostyka podkorowej postaci VaD opiera się na strukturalnych i czynnościowych badaniach neuroobrazowych, uwidaczniających zawały zatokowe, uszkodzenia istoty białej i głębokich struktur istoty szarej oraz udar strategiczny. Zmiany te są najlepiej widoczne w technice rezonansu magnetycznego i tomografii emisyjnej pojedynczego fotonu.
Streszczenie
Wskaźnik rozpowszechnienia VaD wynosi 1-2,4% w populacji powyżej 65. roku życia, a zapadalność mieści się w zakresie 1,5-39 przypadków na 1000 osób tej populacji w ciągu roku i wzrasta w starszych grupach wiekowych.
Otępienie naczyniowe obejmuje następujące podtypy:
1. Otępienie poudarowe
2. Otępienie podkorowe
3. Otępienie typu alzheimerowskiego z objawami uszkodzenia naczyniowego.
Specyficznym obrazem klinicznym w VaD są zaburzenia funkcji wykonawczych (planowanie, programowanie kolejności wykonywanych zadań, spowolnienie myślowe i zaburzenia uwagi), przy dość dobrze zachowanej pamięci. Często odnotowuje się fluktuacje poznawcze, a w porównaniu z otępieniem alzheimerowskim charakterystyczne jest izolowane występowanie poszczególnych zaburzeń poznawczych. Dysfunkcję językową charakteryzuje brak fluencji słownej i elementy afazji motorycznej, przy równocześnie dobrze zachowanym odbiorze informacji werbalnej; pojawiają się perseweracje.
Pozapsychologiczna diagnostyka podkorowej postaci VaD opiera się na strukturalnych i czynnościowych badaniach neuroobrazowych, uwidaczniających zawały zatokowe, uszkodzenia istoty białej i głębokich struktur istoty szarej oraz udar strategiczny. Zmiany te są najlepiej widoczne w technice rezonansu magnetycznego i tomografii emisyjnej pojedynczego fotonu.
Słowa kluczowe
otępienie naczyniowe; obraz kliniczny; różnicowanie
![](https://journals.viamedica.pl/lib/pkp/templates/images/ICO/ArrowDown.png)
![](https://journals.viamedica.pl/lib/pkp/templates/images/ICO/ArrowUP.png)
Tytuł
Obraz kliniczny i różnicowanie otępienia naczyniowego
Czasopismo
Udar Mózgu. Problemy Interdyscyplinarne
Numer
Strony
7-16
Opublikowany online
2004-01-26
Wyświetlenia strony
1290
Wyświetlenia/pobrania artykułu
108241
Rekord bibliograficzny
Udar Mózgu. Problemy Interdyscyplinarne 2004;6(1):7-16.
Słowa kluczowe
otępienie naczyniowe
obraz kliniczny
różnicowanie
Autorzy
Grzegorz Opala
Stanisław Ochudło