Na skróty

dostęp otwarty

Tom 6, Nr 2 (2004)
Prace oryginalne
Opublikowany online: 2004-06-23
Pobierz cytowanie

Przywrócenie rytmu zatokowego a ryzyko udarów u chorych z przetrwałym migotaniem przedsionków

Dariusz A. Kosior, Danuta Filipczak, Sławomir Stawicki, Marek Kiliszek, Grzegorz Opolski
Udar Mózgu. Problemy Interdyscyplinarne 2004;6(2):39-46.

dostęp otwarty

Tom 6, Nr 2 (2004)
Prace oryginalne
Opublikowany online: 2004-06-23

Streszczenie

Wstęp. Leczenie przeciwzakrzepowe zmniejsza częstość udarów niedokrwiennych centralnego układu nerwowego (CUN) u chorych z przetrwałym migotaniem przedsionków (AF, atrial fibrillation). Nie wiadomo jednak, czy przywrócenie i utrzymanie rytmu zatokowego w tej grupie pacjentów pozwala zmniejszyć częstość udarów. Celem pracy była ocena wpływu przywrócenia rytmu zatokowego na częstość udarów niedokrwiennych CUN u chorych z przetrwałym AF.
Materiał i metody. Badano grupę 205 pacjentów (K/M 71/134; śr. wieku 60,8 ± 11,2 roku) z przetrwałym AF, w wieku 50–75 lat, zakwalifikowanych do programu How To Treat Chronic Atrial Fibrillation (HOT CAFE), w którym porównywano w sposób prospektywny i randomizowany odległe efekty dwóch strategii terapeutycznych: kontroli częstości rytmu komór u chorych, u których pozostawiono AF i jednocześnie długotrwale stosowano leczenie przeciwzakrzepowe (grupa I) lub przywrócenia i utrzymania SN (grupa II). W obu grupach oceniano częstość udarów CUN. Dopuszczalna etiologia AF wiązała się z chorobą niedokrwienną serca, nadciśnieniem tętniczym, nieistotną hemodynamicznie wadą zastawkową serca (z wyłączeniem stenozy mitralnej). Zdarzało się również, że nie miała uchwytnej przyczyny (idiopatyczne AF). Średni czas obserwacji wynosił co najmniej 12 miesięcy.
Wyniki. W grupie I 101 pacjentów (K/M 38/63; śr. wieku 61,4 ± 17,6 roku) poddano profilaktyce przeciwzakrzepowej zgodnie z obowiązującymi standardami. W grupie II u 104 chorych (K/M 33/71; śr. wieku 60,4 ± 7,9 roku) wykonano planową kardiowersję elektryczną po wcześniejszym stosowaniu doustnych antykoagulantów przez 3 tygodnie i przez co najmniej 4 tygodnie po przywróceniu rytmu zatokowego. Skuteczność tego zabiegu wynosiła 86,3%, a po roku rytm ten utrzymywał się u 63,5% chorych. W czasie badania obserwowano 3 udary niedokrwienne CUN, przy czym wszystkie wystąpiły w grupie pacjentów zakwalifikowanych do przywrócenia rytmu zatokowego; dwa z nich (1,9%) wystąpiły w 3. dobie po zabiegu kardiowersji, 1 (0,9%) wiązał się z późnym nawrotem AF.
Wnioski.
Próba przywrócenia i utrzymania rytmu zatokowego nie zmniejsza ryzyka udarów CUN u chorych z przetrwałym AF w porównaniu do chorych, u których pozostawiono AF i jednocześnie stosowano profilaktyczne leczenie przeciwzakrzepowe.

Streszczenie

Wstęp. Leczenie przeciwzakrzepowe zmniejsza częstość udarów niedokrwiennych centralnego układu nerwowego (CUN) u chorych z przetrwałym migotaniem przedsionków (AF, atrial fibrillation). Nie wiadomo jednak, czy przywrócenie i utrzymanie rytmu zatokowego w tej grupie pacjentów pozwala zmniejszyć częstość udarów. Celem pracy była ocena wpływu przywrócenia rytmu zatokowego na częstość udarów niedokrwiennych CUN u chorych z przetrwałym AF.
Materiał i metody. Badano grupę 205 pacjentów (K/M 71/134; śr. wieku 60,8 ± 11,2 roku) z przetrwałym AF, w wieku 50–75 lat, zakwalifikowanych do programu How To Treat Chronic Atrial Fibrillation (HOT CAFE), w którym porównywano w sposób prospektywny i randomizowany odległe efekty dwóch strategii terapeutycznych: kontroli częstości rytmu komór u chorych, u których pozostawiono AF i jednocześnie długotrwale stosowano leczenie przeciwzakrzepowe (grupa I) lub przywrócenia i utrzymania SN (grupa II). W obu grupach oceniano częstość udarów CUN. Dopuszczalna etiologia AF wiązała się z chorobą niedokrwienną serca, nadciśnieniem tętniczym, nieistotną hemodynamicznie wadą zastawkową serca (z wyłączeniem stenozy mitralnej). Zdarzało się również, że nie miała uchwytnej przyczyny (idiopatyczne AF). Średni czas obserwacji wynosił co najmniej 12 miesięcy.
Wyniki. W grupie I 101 pacjentów (K/M 38/63; śr. wieku 61,4 ± 17,6 roku) poddano profilaktyce przeciwzakrzepowej zgodnie z obowiązującymi standardami. W grupie II u 104 chorych (K/M 33/71; śr. wieku 60,4 ± 7,9 roku) wykonano planową kardiowersję elektryczną po wcześniejszym stosowaniu doustnych antykoagulantów przez 3 tygodnie i przez co najmniej 4 tygodnie po przywróceniu rytmu zatokowego. Skuteczność tego zabiegu wynosiła 86,3%, a po roku rytm ten utrzymywał się u 63,5% chorych. W czasie badania obserwowano 3 udary niedokrwienne CUN, przy czym wszystkie wystąpiły w grupie pacjentów zakwalifikowanych do przywrócenia rytmu zatokowego; dwa z nich (1,9%) wystąpiły w 3. dobie po zabiegu kardiowersji, 1 (0,9%) wiązał się z późnym nawrotem AF.
Wnioski.
Próba przywrócenia i utrzymania rytmu zatokowego nie zmniejsza ryzyka udarów CUN u chorych z przetrwałym AF w porównaniu do chorych, u których pozostawiono AF i jednocześnie stosowano profilaktyczne leczenie przeciwzakrzepowe.
Pobierz cytowanie

Słowa kluczowe

migotanie przedsionków; udar mózgu; leczenie przeciwarytmiczne; leczenie przeciwzakrzepowe

Informacje o artykule
Tytuł

Przywrócenie rytmu zatokowego a ryzyko udarów u chorych z przetrwałym migotaniem przedsionków

Czasopismo

Udar Mózgu. Problemy Interdyscyplinarne

Numer

Tom 6, Nr 2 (2004)

Strony

39-46

Opublikowany online

2004-06-23

Wyświetlenia strony

673

Wyświetlenia/pobrania artykułu

3573

Rekord bibliograficzny

Udar Mózgu. Problemy Interdyscyplinarne 2004;6(2):39-46.

Słowa kluczowe

migotanie przedsionków
udar mózgu
leczenie przeciwarytmiczne
leczenie przeciwzakrzepowe

Autorzy

Dariusz A. Kosior
Danuta Filipczak
Sławomir Stawicki
Marek Kiliszek
Grzegorz Opolski

Regulamin

Ważne: serwis https://journals.viamedica.pl/ wykorzystuje pliki cookies. Więcej >>

Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies m.in. w celach statystycznych, dostosowania serwisu do potrzeb użytkownika (np. język interfejsu) i do obsługi logowania użytkowników. W ustawieniach przeglądarki internetowej można zmienić opcje dotyczące cookies. Korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci komputera. Więcej informacji można znaleźć w naszej Polityce prywatności.

Czym są i do czego służą pliki cookie możesz dowiedzieć się na stronie wszystkoociasteczkach.pl.

Wydawcą serwisu jest  "Via Medica sp. z o.o." sp.k., ul. Świętokrzyska 73, 80–180 Gdańsk

tel.:+48 58 320 94 94, faks:+48 58 320 94 60, e-mail:  viamedica@viamedica.pl