Wpływ zaburzeń gospodarki węglowodanowej na udar mózgu - czy efekt addycyjny?
Marek Zalisz
Udar Mózgu. Problemy Interdyscyplinarne 2006;8(1):33-41.
dostęp otwarty
Tom 8, Nr 1 (2006)
Prace poglądowe
Opublikowany online: 2006-01-23
Streszczenie
Cukrzyca i udar mózgu to schorzenia o znacznym stopniu rozpowszechnienia i wysokich wskaźnikach umieralności i śmiertelności.
Koincydencja obu tych chorób pogarsza rokowanie. Cukrzyca podnosi ryzyko wystąpienia udaru mózgu, zmienia jego
obraz kliniczny i wpływa na następstwa. Oddziaływanie cukrzycy na udar mózgu wiąże się z przewlekłymi powikłaniami
cukrzycy - makroangiopatią i w mniejszym stopniu mikroangiopatią, powstającymi poprzez toksyczne działanie hiperglikemii,
glikację, stres oksydacyjny, dyslipidemię, czynniki hemodynamiczne i hemostatyczne. Bardziej optymalna kontrola
cukrzycy określana na podstawie stężenia hemoglobiny glikowanej zmniejsza występowanie mikroangiopatii. Ograniczenie
powikłań typu makroangiopatii jest mniej pewne. Jedynie wielokierunkowe leczenie cukrzycy znacząco redukuje liczbę
incydentów mózgowych.
Streszczenie
Cukrzyca i udar mózgu to schorzenia o znacznym stopniu rozpowszechnienia i wysokich wskaźnikach umieralności i śmiertelności.
Koincydencja obu tych chorób pogarsza rokowanie. Cukrzyca podnosi ryzyko wystąpienia udaru mózgu, zmienia jego
obraz kliniczny i wpływa na następstwa. Oddziaływanie cukrzycy na udar mózgu wiąże się z przewlekłymi powikłaniami
cukrzycy - makroangiopatią i w mniejszym stopniu mikroangiopatią, powstającymi poprzez toksyczne działanie hiperglikemii,
glikację, stres oksydacyjny, dyslipidemię, czynniki hemodynamiczne i hemostatyczne. Bardziej optymalna kontrola
cukrzycy określana na podstawie stężenia hemoglobiny glikowanej zmniejsza występowanie mikroangiopatii. Ograniczenie
powikłań typu makroangiopatii jest mniej pewne. Jedynie wielokierunkowe leczenie cukrzycy znacząco redukuje liczbę
incydentów mózgowych.