Prozodia mowy w niedokrwiennym udarze mózgu

Konstanty Gurański; Krzysztof Słotwiński; Ryszard Podemski

Tom 10, Nr 2 (2008)

Prace poglądowe

Opublikowany online: 2008-11-14

Pokaż PDF

Pobierz plik PDF

Pobierz cytowanie

Prozodia mowy w niedokrwiennym udarze mózgu

Konstanty Gurański, Krzysztof Słotwiński, Ryszard Podemski

Udar Mózgu. Problemy Interdyscyplinarne 2008;10(2):96-103.

Tom 10, Nr 2 (2008)

Prace poglądowe

Opublikowany online: 2008-11-14

Streszczenie

Prozodia pełni ważną funkcję w procesie porozumiewania się słownego, uzupełniając i podkreślając lingwistyczne oraz emocjonalne aspekty języka. Zaburzenia prozodii mowy są rzadko rozpoznawane, chociaż należą do częstych objawów niedokrwiennego udaru mózgu. Zaburzenia te mogą istotnie utrudniać komunikację słowną i funkcjonowanie społeczne chorego po udarze mózgu. W większości dotychczasowych badań wykazano, że udar prawej półkuli mózgu powoduje zaburzenia prozodii emocjonalnej, a udar lewej półkuli mózgu - lingwistycznej. Udar prawej półkuli mózgu objawia się upośledzeniem kontroli tonu podstawowego, a udar lewej półkuli mózgu - parametrów czasu. Nie udało się dotychczas powiązać typu aprozodii (czuciowej lub ruchowej, lingwistycznej lub emocjonalnej) z uszkodzeniem określonego obszaru mózgu; wyniki badań z zastosowaniem obrazowania czynnościowego sugerują, że te same obszary mózgu mogą jednocześnie odpowiadać za percepcję i ekspresję prozodii. Wstępna ocena prozodii mowy powinna być jednym z elementów rutynowego badania neurologicznego chorego z udarem niedokrwiennym mózgu. Można ją szczegółowo przeanalizować za pomocą komputerowego badania akustycznego mowy. W leczeniu aprozodii proponuje się terapię ekspresyjną, kognitywno-lingwistyczną oraz biofeedback.