Na skróty

dostęp otwarty

Tom 10, Nr 2 (2008)
Prace oryginalne
Opublikowany online: 2008-11-14
Pobierz cytowanie

Problemy opiekunów chorych po udarze mózgu

Justyna Maria Morawska, Aleksandra Gutysz-Wojnicka
Udar Mózgu. Problemy Interdyscyplinarne 2008;10(2):83-90.

dostęp otwarty

Tom 10, Nr 2 (2008)
Prace oryginalne
Opublikowany online: 2008-11-14

Streszczenie

Wstęp. Po zakończeniu hospitalizacji z powodu udaru mózgu 68,5% pacjentów wraca do domu, gdzie opiekę nad nimi sprawują: małżonek, dziecko, rzadziej osoby obce lub członkowie dalszej rodziny. Rodzina w Polsce jest podstawową jednostką, która zapewnia opiekę i wsparcie osobom chorym, starym i zniedołężniałym. Gwarantuje ona pomoc w zakresie czynności samoobsługowych, gospodarczych, w załatwianiu spraw urzędowych, w przemieszczeniu się, a także zapewnia całodobową opiekę. Z pomocy bezpłatnej opieki formalnej najczęściej korzystają osoby mieszkające samotnie, stanu wolnego. Celem pracy było określenie problemów osób opiekujących się pacjentem po przebytym udarze mózgu, przebywającym w środowisku domowym.
Materiał i metody. Posłużono się techniką ankietowania. Narzędziem badawczym był kwestionariusz, skonstruowany na potrzeby tej pracy, który zawierał pytania z zakresu poszczególnych sfer życia opiekunów. W badaniu uczestniczyło 30 opiekunów z terenu miasta Olsztyn.
Wyniki i wnioski. Autorzy stwierdzili, że problemy opiekunów dotyczą sfer życia fizycznej, emocjonalnej i społecznej. Niemal połowa opiekunów (47%) zaobserwowała, że po podjęciu opieki zaczęła częściej chorować, a większość nich (73%) deklarowała konieczność zmiany trybu życia. 66% respondentów odczuwało satysfakcję ze sprawowanej opieki, 20% - złość na chorego, a 43% stwierdziło, że chory robi im na złość. Ponad połowa opiekunów (60%) ograniczyła kontakty towarzyskie. Jedynie 17% badanych deklarowało konieczność rezygnacji z pracy zawodowej, a 13% - jej ograniczenie. Znaczna część badanych (67%) odczuwała pogorszenie warunków życia. Około 1/3 respondentów (33,3%) stwierdziła, że wystarczające wsparcie daje im rodzina i przyjaciele, zaś 20% badanych oceniło, że wsparcie instytucjonalne jest wystarczające. Najczęściej badani zgłaszali zapotrzebowanie na następujące formy pomocy: pomoc finansową, zastąpienie w opiece nad chorym, pomoc w wykonywaniu czynności opiekuńczych i pielęgnacyjnych oraz poszerzenie wiedzy medycznej. Ponad połowa badanych opiekunów przyznała się do zażywania środków nasennych, przeciwdepresyjnych czy uspokajających.

Streszczenie

Wstęp. Po zakończeniu hospitalizacji z powodu udaru mózgu 68,5% pacjentów wraca do domu, gdzie opiekę nad nimi sprawują: małżonek, dziecko, rzadziej osoby obce lub członkowie dalszej rodziny. Rodzina w Polsce jest podstawową jednostką, która zapewnia opiekę i wsparcie osobom chorym, starym i zniedołężniałym. Gwarantuje ona pomoc w zakresie czynności samoobsługowych, gospodarczych, w załatwianiu spraw urzędowych, w przemieszczeniu się, a także zapewnia całodobową opiekę. Z pomocy bezpłatnej opieki formalnej najczęściej korzystają osoby mieszkające samotnie, stanu wolnego. Celem pracy było określenie problemów osób opiekujących się pacjentem po przebytym udarze mózgu, przebywającym w środowisku domowym.
Materiał i metody. Posłużono się techniką ankietowania. Narzędziem badawczym był kwestionariusz, skonstruowany na potrzeby tej pracy, który zawierał pytania z zakresu poszczególnych sfer życia opiekunów. W badaniu uczestniczyło 30 opiekunów z terenu miasta Olsztyn.
Wyniki i wnioski. Autorzy stwierdzili, że problemy opiekunów dotyczą sfer życia fizycznej, emocjonalnej i społecznej. Niemal połowa opiekunów (47%) zaobserwowała, że po podjęciu opieki zaczęła częściej chorować, a większość nich (73%) deklarowała konieczność zmiany trybu życia. 66% respondentów odczuwało satysfakcję ze sprawowanej opieki, 20% - złość na chorego, a 43% stwierdziło, że chory robi im na złość. Ponad połowa opiekunów (60%) ograniczyła kontakty towarzyskie. Jedynie 17% badanych deklarowało konieczność rezygnacji z pracy zawodowej, a 13% - jej ograniczenie. Znaczna część badanych (67%) odczuwała pogorszenie warunków życia. Około 1/3 respondentów (33,3%) stwierdziła, że wystarczające wsparcie daje im rodzina i przyjaciele, zaś 20% badanych oceniło, że wsparcie instytucjonalne jest wystarczające. Najczęściej badani zgłaszali zapotrzebowanie na następujące formy pomocy: pomoc finansową, zastąpienie w opiece nad chorym, pomoc w wykonywaniu czynności opiekuńczych i pielęgnacyjnych oraz poszerzenie wiedzy medycznej. Ponad połowa badanych opiekunów przyznała się do zażywania środków nasennych, przeciwdepresyjnych czy uspokajających.
Pobierz cytowanie

Słowa kluczowe

udar mózgu; opiekun nieprofesjonalny; opieka domowa; doświadczenia życiowe

Informacje o artykule
Tytuł

Problemy opiekunów chorych po udarze mózgu

Czasopismo

Udar Mózgu. Problemy Interdyscyplinarne

Numer

Tom 10, Nr 2 (2008)

Strony

83-90

Opublikowany online

2008-11-14

Wyświetlenia strony

3644

Wyświetlenia/pobrania artykułu

4090

Rekord bibliograficzny

Udar Mózgu. Problemy Interdyscyplinarne 2008;10(2):83-90.

Słowa kluczowe

udar mózgu
opiekun nieprofesjonalny
opieka domowa
doświadczenia życiowe

Autorzy

Justyna Maria Morawska
Aleksandra Gutysz-Wojnicka

Regulamin

Ważne: serwis https://journals.viamedica.pl/ wykorzystuje pliki cookies. Więcej >>

Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies m.in. w celach statystycznych, dostosowania serwisu do potrzeb użytkownika (np. język interfejsu) i do obsługi logowania użytkowników. W ustawieniach przeglądarki internetowej można zmienić opcje dotyczące cookies. Korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci komputera. Więcej informacji można znaleźć w naszej Polityce prywatności.

Czym są i do czego służą pliki cookie możesz dowiedzieć się na stronie wszystkoociasteczkach.pl.

Wydawcą serwisu jest  "Via Medica sp. z o.o." sp.k., ul. Świętokrzyska 73, 80–180 Gdańsk

tel.:+48 58 320 94 94, faks:+48 58 320 94 60, e-mail:  viamedica@viamedica.pl