Wstęp. Ocena funkcjonalna to ocena samodzielności chorego w zakresie czynności życia codziennego (w tym zdolności do samoobsługi). Celem pracy była ocena wydolności czynnościowej chorych we wczesnym okresie po leczeniu operacyjnym tętniaka śródczaszkowego za pomocą wybranych skal oceny funkcjonalnej.
Materiał i metody. Badania przeprowadzono w Katedrze i Klinice Neurochirurgii i Neurotraumatologii Collegium Medicum w Bydgoszczy, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, w grupie 128 chorych operowanych z powodu tętniaka śródczaszkowego. Do końcowej oceny stanu chorego zakwalifikowano 97 osób. W badaniach zastosowano obserwację bezpośrednią z wykorzystaniem pomiaru. Do oceny czynnościowej zastosowano standardowe narzędzia pomiarowe, takie jak: wskaźnik Barthela (BI), Skala Rankina (RS), Wskaźnik Funkcjonalny „Repty” (WFR) oraz Glasgow Outcome Scale (GOS) i Skala Wydolności Funkcjonalnej (SWF). W analizie statystycznej zastosowano test korelacyjny Spearmana (rS). Wyniki. W przeprowadzonych badaniach wykazano, że prawie 60% badanych w dniu wypisania ze szpitala jest niezależnych lub są w nieznacznym stopniu zależni od innych osób w zakresie sprawności czynnościowej, natomiast 15% to osoby znacznie lub całkowicie zależne. Skala Wydolności Funkcjonalnej istotnie statystycznie koreluje z WFR (0,93), GOS (0,89), RS (-0,88) i BI (0,82).
Wnioski. Połowa badanych we wczesnym okresie po leczeniu operacyjnym tętniaka śródczaszkowego opuszcza oddział jako sprawni czynnościowo w zakresie podstawowych czynności dnia codziennego. Wykazano ponadto znaczące korelacje między SWF a pozostałymi skalami zastosowanymi do oceny czynnościowej chorych.