Zespół przetrwałego pobudzenia seksualnego. Przypadek 35-letniej pacjentki

Abstract

WSTĘP: Zespół przetrwałego pobudzenia seksualnego jest stosunkowo niedawno opisanym i rzadko diagnozowanym zaburzeniem seksualnym. W badaniu jego przyczyn podnosi się rolę czynników naczyniowych i neurologicznych. W niniejszym artykule podjęto próbę dokonania wszechstronnej konceptualizacji przypadku 35-letniej pacjentki z PGAD, ujmując możliwość interakcji czynników biologicznych i psychologicznych.

MATERIAŁ I METODY: Dokonano analizy materiału diagnostycznego obejmującego badania neuroobrazowe, ginekologiczne, psychologiczne oraz dane z wywiadu, obserwacji i życiorysu napisanego przez pacjentkę.

WYNIKI: U pacjentki zidentyfikowano wiele nakładających się czynników, które mogą stanowić o etiologii zaburzenia, jak również zaostrzać jego objawy. Są to: zaniki uogólnione w ośrodkowym układzie nerwowym, mieszane cechy zaburzeń osobowości z klastra B z histeryczno-konwersyjnym mechanizmem zaostrzeń i obfite sploty żylne w wargach sromowych większych.

WNIOSKI: Zespół przetrwałego pobudzenia seksualnego i jego zaostrzenia objawowe mogą być złożone przyczynowo i wymagać szerokiego spojrzenia diagnostyczno-terapeutycznego. Podejście interdyscyplinarne wydaje się mieć pewien potencjał w wyjaśnianiu indywidualnych mechanizmów zaburzenia.