Wstęp. Celem niniejszej pracy jest poszukiwanie związków pomiędzy doświadczeniem urazu seksualnego a sposobem doświadczania własnej cielesności.
Materiał i metody. Badania przeprowadzono przy użyciu Kwestionariusza Ja-cielesnego autorstwa Sakson-Obady oraz standaryzowanego zestawu pytań odnoszącego się do charakterystyk przemocy seksualnej. Pomiaru dokonano w grupie kontrolnej i klinicznej. Grupę kontrolną stanowiło 149 kobiet, które nie doświadczyły przemocy seksualnej. Grupę kliniczną stanowiło 43 kobiet o urazowych doświadczeniach w obszarze seksualności.
Wyniki. Wynik badania wykazał, że kobiety, które doznały przemocy seksualnej, charakteryzują się słabszym Ja-cielesnym w porównaniu z kobietami bez doświadczeń przemocy seksualnej. Okazało się również, że doświadczanie własnej cielesności ma związek z poszczególnymi charakterystykami urazu seksualnego. Obecność takich charakterystyk jak: wymuszenie stosunku seksualnego, powtarzalność urazu oraz bliska relacja ze sprawcą łączą się z największą liczbą zaburzeń w obszarze Ja-cielesnego.
Wnioski. Uzyskane wyniki wskazują, że doświadczenie urazu seksualnego jest istotnym czynnikiem ryzyka zaburzeń w zakresie doświadczania własnej cielesności. Aspektami Ja-cielesnego, które wydają się być szczególnie podatne na zakłócenia wskutek doznania przemocy seksualnej, są: podwyższony próg doznań, funkcjonowanie emocjonalne (interpretacja i regulacja emocji) oraz interpretacja doznań w kategoriach tożsamości cielesnej.