Wpływ kwarantanny na zdrowie psychiczne podczas pandemii COVID-19

Streszczenie

Pojawienie się w 2019 roku i bardzo szybkie rozprzestrzenienie po świecie koronawirusa SARS-CoV-2, który wywołuje chorobę COVID-19, stało się powodem do ogłoszenia przez Światową Organizację Zdrowia bezprecedensowych zaleceń. Ich celem było ograniczenie i spowolnienie rozprzestrzeniania się w populacji tej potencjalnie śmiercionośnej infekcji. Do podstawowych rekomendacji należało stosowanie środków ochrony osobistej ze stosowaniem dystansu społecznego. W obawie przed przeciążeniem systemów ochrony zdrowia w pierwszych miesiącach 2020 roku rządy krajów decydowały o zbiorowych kwarantannach. Dochodziło do krótszych lub dłuższych okresów wygaszania gospodarki w celu ograniczenia kontaktów międzyludzkich. Ta strategia okazywała się efektywna, ale jej koszty ekonomiczne były bardzo wysokie. Koszty pozamaterialne, związane między innymi ze zdrowiem psychicznym są trudniejsze do oszacowania i opisania. Artykuł jest próbą analizy wiedzy na temat wpływu izolacji społecznej podczas kwarantanny na stan psychiczny na podstawie badań sprzed pandemii SARS-CoV-2 i w jej trakcie. Stres związany z przebywaniem na kwarantannie wpływa głównie na występowanie lęku i depresji. Ich natężenie jest uzależnione od przynależności do grup szczególnie wrażliwych. Jedną z nich stanowią osoby z występującymi wcześniej zaburzeniami psychicznymi. Konieczne są dalsze pogłębione i poprawne metodologicznie badania w dużych populacjach z uwzględnieniem konsekwencji długoterminowych. Wyniki takich badań mogą być wskazówkami dla klinicystów i osób zarządzających zdrowiem publicznym.