Oscylometria, zwana także metodą oscylacji wymuszonych (FOT, forced oscillatory technique) mierzy własności mechaniczne układu oddechowego (górnych i dolnych dróg oddechowych, miąższu płuc czy ściany klatki piersiowej). Pomiary dokonywane są podczas spokojnego oddychania, w trakcie dostarczania sygnału ciśnienia oscylacyjnego (nazywanego sygnałem wejścia lub wymuszającym), do układu oddechowego, najczęściej przez usta. Wobec coraz powszechniejszego zastosowania oscylometrii zarówno w praktyce klinicznej, jak i w badaniach naukowych, niezwykle istotne jest, aby wszystkie dane techniczne dotyczące urządzeń, przetwarzania i analizy sygnału oraz protokołów badań były transparentne i jasno opisane, co umożliwia standaryzację, porównanie i powtórzenie badań klinicznych i naukowych. Z tego powodu grupa robocza międzynarodowych ekspertów Europejskiego Towarzystwa Chorób Płuc (ERS, European Respiratory Society), aktywnie uczestniczących w badaniach z zastosowaniem oscylometrii opracowała aktualizację Standardów Technicznych Oscylometrii opublikowanych w 2003 roku. Celem grupy roboczej było dostarczenie technicznych zaleceń dotyczących urządzeń, oprogramowania, protokołów badania oraz kontroli jakości pomiarów oscylometrycznych.

Główne zmiany wprowadzone w tym dokumencie w porównaniu z oryginałem z 2003 roku obejmują: 1) nowe procedury kontroli jakości wynikające z analizy poszczególnych oddechów oraz postępowania z artefaktami; 2) zalecenie transparentnego przedstawienia sposobu przetwarzania sygnału, kontroli jakości, postępowania z artefaktami oraz protokołów badania (np. ilość i czas trwania poszczególnych pomiarów podczas badania) w raportach badań zamieszczanych w dokumentacji medycznej i publikacjach, co pozwoli na porównanie i powtarzanie badań wykonanych z zastosowaniem różnych urządzeń i w różnych pracowniach; 3) przegląd podsumowujący nowe dane uzasadniające przyjęte punkty odcięcia dla prób rozkurczowych oraz prowokacyjnych oskrzeli; 4) zaktualizowaną listę należnych wartości impedancji u dorosłych i dzieci.