dostęp płatny
Terapia nebulizacyjna u chorych na mukowiscydozę — konsensus Polskiego Towarzystwa Mukowiscydozy
- Klinika i Zakład Muk owiscydozy, Instytut Matki i Dziecka, Warszawa
- Centrum Leczenia Mukowiscydozy, Kliniczny Oddział Chorób Płuc, SZPZOZ im. Dzieci W arszawy, Dziekanów Leśny
- Poradnia Rehabilitacyjna, Instytut Matki i Dziecka, W arszawa
- Klinika Pneumonologii, Alergologii Dziecięcej i Immunologii Klinicznej, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego, Poznań
- Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc, Warszawa
- Klinika Pneumonologii i Mukowiscydozy, Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc, Oddział Terenowy, Rabka-Zdrój
- Szpital Kliniczny Przemienienia Pańskiego, Uniwesytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego, Poznań
dostęp płatny
Streszczenie
Wstęp: Terapia nebulizacyjna odgrywa kluczową rolę w leczeniu mukowiscydozy (cystic fibrosis, CF). Stosowana jest przez całe życie chorych, począwszy od okresu niemowlęcego. Obok technik oczyszczania dróg oddechowych (airway clearance technique, ACT) stanowi istotny element zarówno fizjoterapii drzewa oskrzelowego (leki mukolityczne), jak również bardzo ważnego leczenia farmakologicznego (antybiotykoterapia wziewna). Jej efektywność zależy od uzyskania wysokiego stężenia leków w drogach oddechowych. Depozycja cząstek determinowana jest przez wiele czynników wynikających, między innymi, z istoty choroby płuc (zalegający śluz, zmiany strukturalne, takie jak rozstrzenie oskrzeli, zmiany włókniste, marskie) oraz jakości aerozolu i techniki oddychania w czasie zabiegu. Cele wytycznych: Duża różnorodność dostępnych leków możliwych do zastosowania w postaci aerozolu (leki rozszerzające oskrzela, mukolityki, antybiotyki), szeroka gama urządzeń do ich dostarczania, oraz różne podejście do aspektu praktycznego zwią-zanego ze stosowaniem inhalacji, stwarza konieczność usystematyzowania wiedzy w celu optymalizacji terapii nebulizacyjnej. W pracy przedstawiono przegląd leków wziewnych stosowanych w mukowiscydozie i urządzeń do ich podawania. Wyniki: Szczegółowo omówiono zasady antybiotykoterapii wziewnej, stanowiącej podstawę leczenia pierwszorazowych i przewlekłych zakażeń dróg oddechowych o etiologii Pseudomonas aeruginosa. Poruszono bardzo ważną kwestię związaną z prawidłowym doborem urządzeń i właściwą ich obsługą. Podkreślono konieczność edukacji pacjentów w zakresie wykonywania fizjoterapii na każdym etapie choroby. Omówiono wytyczne dotyczące czyszczenia i dezynfekcji nebulizatorów, w celu zapewnienia optymalnego dostarczania leków oraz zapobiegania zakażeniom. W kontekście kluczowej roli terapii nebulizacyjnej w mukowiscy-dozie ogromny problem stanowi ograniczona dostępność antybiotyków wziewnych w Polsce. Podsumowanie: Możliwość wyboru antybiotyku oraz stosowania terapii naprzemiennej zwiększa skuteczność leczenia inhala-cyjnego czego następstwem jest spowolnienie postępu choroby oskrzelowo-płucnej i wydłużenie życia pacjentów.
Streszczenie
Wstęp: Terapia nebulizacyjna odgrywa kluczową rolę w leczeniu mukowiscydozy (cystic fibrosis, CF). Stosowana jest przez całe życie chorych, począwszy od okresu niemowlęcego. Obok technik oczyszczania dróg oddechowych (airway clearance technique, ACT) stanowi istotny element zarówno fizjoterapii drzewa oskrzelowego (leki mukolityczne), jak również bardzo ważnego leczenia farmakologicznego (antybiotykoterapia wziewna). Jej efektywność zależy od uzyskania wysokiego stężenia leków w drogach oddechowych. Depozycja cząstek determinowana jest przez wiele czynników wynikających, między innymi, z istoty choroby płuc (zalegający śluz, zmiany strukturalne, takie jak rozstrzenie oskrzeli, zmiany włókniste, marskie) oraz jakości aerozolu i techniki oddychania w czasie zabiegu. Cele wytycznych: Duża różnorodność dostępnych leków możliwych do zastosowania w postaci aerozolu (leki rozszerzające oskrzela, mukolityki, antybiotyki), szeroka gama urządzeń do ich dostarczania, oraz różne podejście do aspektu praktycznego zwią-zanego ze stosowaniem inhalacji, stwarza konieczność usystematyzowania wiedzy w celu optymalizacji terapii nebulizacyjnej. W pracy przedstawiono przegląd leków wziewnych stosowanych w mukowiscydozie i urządzeń do ich podawania. Wyniki: Szczegółowo omówiono zasady antybiotykoterapii wziewnej, stanowiącej podstawę leczenia pierwszorazowych i przewlekłych zakażeń dróg oddechowych o etiologii Pseudomonas aeruginosa. Poruszono bardzo ważną kwestię związaną z prawidłowym doborem urządzeń i właściwą ich obsługą. Podkreślono konieczność edukacji pacjentów w zakresie wykonywania fizjoterapii na każdym etapie choroby. Omówiono wytyczne dotyczące czyszczenia i dezynfekcji nebulizatorów, w celu zapewnienia optymalnego dostarczania leków oraz zapobiegania zakażeniom. W kontekście kluczowej roli terapii nebulizacyjnej w mukowiscy-dozie ogromny problem stanowi ograniczona dostępność antybiotyków wziewnych w Polsce. Podsumowanie: Możliwość wyboru antybiotyku oraz stosowania terapii naprzemiennej zwiększa skuteczność leczenia inhala-cyjnego czego następstwem jest spowolnienie postępu choroby oskrzelowo-płucnej i wydłużenie życia pacjentów.
Pełny tekst:
Dodaj do koszyka: 49,00 PLNSłowa kluczowe
mukowiscydoza, fizjoterapia drzewa oskrzelowego, inhalatory, depozycja leku, aerozol
Tytuł
Terapia nebulizacyjna u chorych na mukowiscydozę — konsensus Polskiego Towarzystwa Mukowiscydozy
Czasopismo
Numer
Typ artykułu
Wytyczne / stanowisko ekspertów
Strony
126-136
Opublikowany online
2022-02-02
Wyświetlenia strony
2790
Wyświetlenia/pobrania artykułu
12
Rekord bibliograficzny
Pneum Pol 2021;2(3-4):126-136.
Słowa kluczowe
mukowiscydoza
fizjoterapia drzewa oskrzelowego
inhalatory
depozycja leku
aerozol
Autorzy
Katarzyna Walicka-Serzysko
Teresa Orlik
Dorota Sands
Natalia Jeneralska
Anna Popiel
Wojciech Skorupa
Andrzej Pogorzelski
Szczepan Cofta