Wpływ terapii celowanej opartej na lapatynibie na czynność serca. Implikacje kliniczne

Abstract

Kardiotoksyczność leków ukierunkowanych molekularnie skierowanych przeciwko receptorowi HER2 wynika z kluczowej roli tego receptora w procesach rozwoju oraz podtrzymywania prawidłowej struktury i funkcji miokardium oraz z jego udziału w naturalnych procesach naprawczych. Zahamowanie tych procesów pod wpływem blokady receptora HER2 potęguje stres oksydacyjny związany z terapią antracyklinami, a także nasila uszkodzenia mięśnia sercowego powstające w innych mechanizmach, jak stan zapalny, niedokrwienie czy przeciążenie hemodynamiczne. Kardiotoksyczność obserwowana w czasie terapii anty-HER2 występuje w postaci dysfunkcji mięśnia sercowego, wyrażającej się bezobjawowym spadkiem frakcji wyrzutowej lewej komory lub objawową zastoinową niewydolnością serca o różnym stopniu ciężkości. Leczenie lapatynibem wiąże się z ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu krążenia. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie mechanizmów leżących u podstaw kardiotoksyczności leczenia anty-HER2, częstości występowania zdarzeń niepożądanych ze strony układu krążenia u chorych w trakcie leczenia lapatynibem, zasad monitorowania i postępowania w przypadku zaburzeń ze strony układu krążenia w czasie trwania tej terapii.