dostęp otwarty
Wpływ inhibitora kotransportera sodowo‑glukozowego na wartości ciśnienia tętniczego. Nowa klasa leku diuretycznego?
Afiliacje- Akademia Kaliska, Kalisz
dostęp otwarty
Streszczenie
Nowe leki z grupy inhibitorów SGLT 2 są już powszechnie wykorzystywane w leczeniu chorych na cukrzycę oraz u pacjentów z niewydolnością serca. Od początku ich stosowania zauważono, że nieznacznie, lecz statystycznie znamiennie, obniżają zarówno ciśnienie skurczowe, jak i rozkurczowe. Przeciwcukrzycowe działanie tych leków polega na zahamowaniu resorpcji zwrotnej glukozy oraz częściowo sodu w kanalikach nerkowych, co prowadzi do wzrostu ilości wydalonego moczu. Najprawdopodobniej to zwiększona diureza odpowiada za spadek ciśnienia tętniczego. Obecnie opublikowano już liczne metaanalizy potwierdzające redukcję ciśnienia tętniczego w przebiegu cukrzycy zarówno w gabinecie lekarskim, jak i w domu chorego, w 24-godzinnej rejestracji (ABPM) oraz redukcję ciśnienia centralnego. Działanie inhibitorów SGLT 2 po jednorazowym podaniu rozciąga się przez 24 godziny i są już pierwsze udane próby ich stosowania w nadciśnieniu w przebiegu cukrzycy z obturacyjnym bezdechem sennym. Działanie inhibitorów SGTL 2 jest plejotropowe i poza działaniem diuretycznym nieznacznie zmniejszają one wagę chorego, redukują aktywność układu sympatycznego, przywracają prawidłową funkcję śródbłonka, zwiększają wydalanie kwasu moczowego, zmniejszają sztywność naczyń krwionośnych. Wszystkie wymienione czynniki są współodpowiedzialne za spadek wartości ciśnienia tętniczego. Te korzystne własności inhibitorów SGLT 2 przemawiają za tym, że leki te będą coraz szerzej stosowane prawdopodobnie nie tylko w cukrzycy.
Streszczenie
Nowe leki z grupy inhibitorów SGLT 2 są już powszechnie wykorzystywane w leczeniu chorych na cukrzycę oraz u pacjentów z niewydolnością serca. Od początku ich stosowania zauważono, że nieznacznie, lecz statystycznie znamiennie, obniżają zarówno ciśnienie skurczowe, jak i rozkurczowe. Przeciwcukrzycowe działanie tych leków polega na zahamowaniu resorpcji zwrotnej glukozy oraz częściowo sodu w kanalikach nerkowych, co prowadzi do wzrostu ilości wydalonego moczu. Najprawdopodobniej to zwiększona diureza odpowiada za spadek ciśnienia tętniczego. Obecnie opublikowano już liczne metaanalizy potwierdzające redukcję ciśnienia tętniczego w przebiegu cukrzycy zarówno w gabinecie lekarskim, jak i w domu chorego, w 24-godzinnej rejestracji (ABPM) oraz redukcję ciśnienia centralnego. Działanie inhibitorów SGLT 2 po jednorazowym podaniu rozciąga się przez 24 godziny i są już pierwsze udane próby ich stosowania w nadciśnieniu w przebiegu cukrzycy z obturacyjnym bezdechem sennym. Działanie inhibitorów SGTL 2 jest plejotropowe i poza działaniem diuretycznym nieznacznie zmniejszają one wagę chorego, redukują aktywność układu sympatycznego, przywracają prawidłową funkcję śródbłonka, zwiększają wydalanie kwasu moczowego, zmniejszają sztywność naczyń krwionośnych. Wszystkie wymienione czynniki są współodpowiedzialne za spadek wartości ciśnienia tętniczego. Te korzystne własności inhibitorów SGLT 2 przemawiają za tym, że leki te będą coraz szerzej stosowane prawdopodobnie nie tylko w cukrzycy.
Słowa kluczowe
inhibitory SGLT2; ciśnienie tętnicze; sztywność naczyń krwionośnych; aktywność układu sympatycznego; śródbłonek
Informacje o artykuleTytuł
Wpływ inhibitora kotransportera sodowo‑glukozowego na wartości ciśnienia tętniczego. Nowa klasa leku diuretycznego?
Czasopismo
Nadciśnienie Tętnicze w Praktyce
Numer
Typ artykułu
Artykuł przeglądowy
Strony
139-145
Opublikowany online
2022-10-18
Wyświetlenia strony
457
Wyświetlenia/pobrania artykułu
413
Rekord bibliograficzny
Nadciśnienie Tętnicze w Praktyce 2022;8(3):139-145.
Słowa kluczowe
inhibitory SGLT2
ciśnienie tętnicze
sztywność naczyń krwionośnych
aktywność układu sympatycznego
śródbłonek
Autorzy
Jerzy Głuszek
Teresa Kosicka
