Tom 4, Nr 1 (2018)
List do Czytelników
Opublikowany online: 2018-12-20

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 3420
Wyświetlenia/pobrania artykułu 1133
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Jak wdrożyć nowe wytyczne ESH/ESC 2018 dotyczące leczenia nadciśnienia u chorych z zespołem metabolicznym i cukrzycą?

Krystyna Widecka1, Michał Janowski1
Nadciśnienie Tętnicze w Praktyce 2018;4(1):1-7.

Streszczenie

Kontrola ciśnienia krwi (BP) u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym pozostaje słaba na całym świecie; szczególnie u pacjentów wysokiego ryzyka z nadciśnieniem i cukrzycą. Nowe wytyczne ESH/ESC zalecają bardziej rygorystyczne wartości docelowe BP (wartości w trakcie leczenia < 130/80 mm Hg w populacji ogólnej i < 140/90 mm Hg u starszych osób z nadciśnieniem), co sprawi, że osiągnięcie kontroli BP będzie jeszcze trudniejsze. Najskuteczniejszą strategią leczenia, opartą na dowodach, mającą na celu poprawę kontroli BP, jest ta, która zachęca do stosowania leczenia skojarzonego. Umożliwia zastosowanie leków złożonych (SPC) u większości pacjentów w celu poprawy przestrzegania zaleceń terapeutycznych, z zastosowaniem SPC jako leczenia początkowego. Połączenie perindoprilu z diuretykiem tiazydopodobnym — indapamidem — jest jednym z najlepiej przebadanych w wieloośrodkowych badaniach klinicznych połączeniem u chorych z cukrzycą. Wyniki badań sugerują, że połączenie dwóch leków będzie kontrolowało BP u prawie dwóch trzecich chorych. Dla pacjentów, którzy nie uzyskają kontroli BP na złożeniu dwóch leków, logiczną opcją jest zastosowanie leczenia połączeniem trzech tabletek: zwykle inhibitora RAA, CCB i diuretyku. Połączenie perindoprilu z indapamidem i amlodypiną jest szczególnie wskazane u chorych z nadciśnieniem tętniczym obciążonych metabolicznie, ze względu na korzystny, neutralny wpływ na stężenie glukozy i cholesterolu, oraz u chorych z trudnym do kontroli nadciśnieniem tętniczym, ze względu na udowodnione skuteczne działanie hipotensyjne.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF

Referencje

  1. Kearney PM, Whelton M, Reynolds K, et al. Global burden of hypertension: analysis of worldwide data. Lancet. 2005; 365(9455): 217–223.
  2. Cutler JA, Sorlie PD, Wolz M, et al. Trends in hypertension prevalence, awareness, treatment, and control rates in United States adults between 1988-1994 and 1999-2004. Hypertension. 2008; 52(5): 818–827.
  3. Chobonian AV, Bakris GL, Black HR, et al. The Seventh Report of the Joint National Committee on Prevention, Detection, Evaluation, and Treatment of High Blood Pressure: the JNC7 report. JAMA. 2003; 289(19): 2560–2572 [Errata, JAMA 2003; 290: 197].
  4. Mancia G, Fagard R, Narkiewicz K, et al. 2013 ESH/ESC guidelines for the management of arterial hypertension: the Task Force for the Management of Arterial Hypertension of the European Society of Hypertension (ESH) and of the European Society of Cardiology (ESC). Eur Heart J. 2013; 34(28): 2159–2219.
  5. Tykarski A, Narkiewicz K, Gaciong Z, et al. Guidelines for the Management of Hypertension. Arterial Hypertension. 2015; 19(2): 53–83.
  6. Williams B, Mancia G, Spiering W, et al. ESC Scientific Document Group . 2018 ESC/ESH Guidelines for the management of arterial hypertension. Eur Heart J. 2018; 39(33): 3021–3104.
  7. Burnier M. Drug adherence in hypertension. Pharmacol Res. 2017; 125: 142–149.
  8. Xu T, Yu X, Ou S, et al. Adherence to antihypertensive medications and stroke risk: a dose-response meta-analysis. J Am Heart Assoc. 2017; 6(7).
  9. Krousel-Wood M, Thomas S, Muntner P, et al. Medication adherence: a key factor in achieving blood pressure control and good clinical outcomes in hypertensive patients. Curr Opin Cardiol. 2004; 19(4): 357–362.
  10. Mengden T, Binswanger B, Spühler T, et al. The use of self-measured blood pressure determinations in assessing dynamics of drug compliance in a study with amlodipine once a day, morning versus evening. J Hypertens. 1993; 11(12): 1403–1411.
  11. Eisen SA, Miller DK, Woodward RS, et al. The effect of prescribed daily dose frequency on patient medication compliance. Arch Intern Med. 1990; 150(9): 1881–1884.
  12. Oliveria SA, Lapuerta P, McCarthy BD, et al. Physician-related barriers to the effective management of uncontrolled hypertension. Arch Intern Med. 2002; 162(4): 413–420.
  13. Ziemer DC, Doyle JP, Barnes CS, et al. Clinical inertia. Ann Intern Med. 2001; 135(9): 825–834.
  14. Andrade SE, Gurwitz JH, Field TS, et al. Hypertension management: the care gap between clinical guidelines and clinical practice. Am J Manag Care. 2004; 10(7 Pt 2): 481–486.
  15. Okonofua EC, Simpson KN, Jesri A, et al. Therapeutic inertia is an impediment to achieving the Healthy People 2010 blood pressure control goals. Hypertension. 2006; 47(3): 345–351.
  16. Reach G, Pechtner V, Gentilella R, et al. Clinical inertia and its impact on treatment intensification in people with type 2 diabetes mellitus. Diabetes Metab. 2017; 43(6): 501–511.
  17. Hu G, Jousilahti P, Tuomilehto J. Joint effects of history of hypertension at baseline and type 2 diabetes at baseline and during follow-up on the risk of coronary heart disease. Eur Heart J. 2007; 28(24): 3059–3066.
  18. Menke A, Casagrande S, Geiss L, et al. Prevalence of and Trends in Diabetes Among Adults in the United States, 1988-2012. JAMA. 2015; 314(10): 1021–1029.
  19. Tatsumi Y, Ohkubo T. Hypertension with diabetes mellitus: significance from an epidemiological perspective for Japanese. Hypertens Res. 2017; 40(9): 795–806.
  20. Stratton IM, Cull CA, Adler AI, et al. Additive effects of glycaemia and blood pressure exposure on risk of complications in type 2 diabetes: a prospective observational study (UKPDS 75). Diabetologia. 2006; 49(8): 1761–1769.
  21. Schillaci G, Pirro M, Vaudo G, et al. Prognostic value of the metabolic syndrome in essential hypertension. J Am Coll Cardiol. 2004; 43(10): 1817–1822.
  22. Mancia G, Bombelli M, Corrao G, et al. Metabolic syndrome in the Pressioni Arteriose Monitorate E Loro Associazioni (PAMELA) study: daily life blood pressure, cardiac damage, and prognosis. Hypertension. 2007; 49(1): 40–47.
  23. Incalza MA, D'Oria R, Natalicchio A, et al. Oxidative stress and reactive oxygen species in endothelial dysfunction associated with cardiovascular and metabolic diseases. Vascul Pharmacol. 2018; 100: 1–19.
  24. Haas AV, McDonnell ME. Pathogenesis of Cardiovascular Disease in Diabetes. Endocrinol Metab Clin North Am. 2018; 47(1): 51–63.
  25. Safar M. Arterial stiffness as a risk factor for clinical hypertension. Nat Rev Cardiol. 2017; 15(2): 97–105.
  26. Libianto R, Batu D, MacIsaac RJ, et al. Pathophysiological Links Between Diabetes and Blood Pressure. Can J Cardiol. 2018; 34(5): 585–594.
  27. Patel A. Effects of a fixed combination of perindopril and indapamide on macrovascular and microvascular outcomes in patients with type 2 diabetes mellitus (the ADVANCE trial): a randomised controlled trial. Lancet. 2007; 370(9590): 829–840.
  28. Zoungas S, Chalmers J, Neal B, et al. ADVANCE-ON Collaborative Group. Follow-up of blood-pressure lowering and glucose control in type 2 diabetes. N Engl J Med. 2014; 371(15): 1392–1406.
  29. Farsang C. Picasso Investigators. Blood pressure and metabolic efficacy of fixed-dose combination of perindopril and indapamide in everyday practice. Blood Press. 2013; 22 Suppl 1: 3–10.
  30. Karpov YA. FORTISSIMO physicians. Full-dose Perindopril/Indapamide in the Treatment of Difficult-to-Control Hypertension: The FORTISSIMO Study. Clin Drug Investig. 2017; 37(2): 207–217.
  31. Thoenes M, Neuberger HR, Volpe M, et al. Antihypertensive drug therapy and blood pressure control in men and women: an international perspective. J Hum Hypertens. 2010; 24(5): 336–344.
  32. Mourad JJ, Lameira D, Guillausseau PJ. Blood pressure normalization by fixed perindopril/indapamide combination in hypertensive patients with or without associate metabolic syndrome: results of the OPTIMAX 2 study. Vasc Health Risk Manag. 2008; 4(2): 443–451.
  33. Isomaa B, Almgren P, Tuomi T, et al. Cardiovascular morbidity and mortality associated with the metabolic syndrome. Diabetes Care. 2001; 24(4): 683–689.
  34. Klein BEK, Klein R, Lee KE. Components of the metabolic syndrome and risk of cardiovascular disease and diabetes in Beaver Dam. Diabetes Care. 2002; 25(10): 1790–1794.
  35. Reisin E, Weir MR, Falkner B, et al. Lisinopril versus hydrochlorothiazide in obese hypertensive patients: a multicenter placebo-controlled trial. Treatment in Obese Patients With Hypertension (TROPHY) Study Group. Hypertension. 1997; 30(1 Pt 1): 140–145.
  36. Karnes JH, Gong Y, Pacanowski MA, et al. Impact of TCF7L2 single nucleotide polymorphisms on hydrochlorothiazide-induced diabetes. Pharmacogenet Genomics. 2013; 23(12): 697–705.
  37. Roush GC, Sica DA. Diuretics for hypertension: a review and update. Am J Hypertens. 2016; 29(10): 1130–1137.
  38. Chen P, Chaugai S, Zhao F, et al. Cardioprotective effect of thiazide-like diuretics: a meta-analysis. Am J Hypertens. 2015; 28(12): 1453–1463.
  39. Wald DS, Law M, Morris JK, et al. Combination therapy versus monotherapy in reducing blood pressure: meta-analysis on 11,000 participants from 42 trials. Am J Med. 2009; 122(3): 290–300.
  40. Weir MR, Hsueh WA, Nesbitt SD, et al. A titrate-to-goal study of switching patients uncontrolled on antihypertensive monotherapy to fixed-dose combinations of amlodipine and olmesartan medoxomil ± hydrochlorothiazide. J Clin Hypertens (Greenwich). 2011; 13(6): 404–412.
  41. Beckett NS, Peters R, Fletcher AE, et al. HYVET Study Group. Treatment of hypertension in patients 80 years of age or older. N Engl J Med. 2008; 358(18): 1887–1898.
  42. Randomised trial of a perindopril-based blood-pressure-lowering regimen among 6105 individuals with previous stroke or transient ischaemic attack. The Lancet. 2001; 358(9287): 1033–1041.
  43. Tykarski A, Widecka K, Narkiewicz K, et al. Leki złożone w terapii nadciśnienia tętniczego w Polsce. Stanowisko Ekspertów Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego oraz Sekcji Farmakoterapii Sercowo-Naczyniowej Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Arterial Hypertension. 2017; 21(3): 105–115.
  44. Chalmers J, Arima H, Woodward M, et al. Effects of combination of perindopril, indapamide, and calcium channel blockers in patients with type 2 diabetes mellitus: results from the Action In Diabetes and Vascular Disease: Preterax and Diamicron Controlled Evaluation (ADVANCE) trial. Hypertension. 2014; 63(2): 259–264.
  45. Tóth K. PIANIST Investigators. Antihypertensive efficacy of triple combination perindopril/indapamide plus amlodipine in high-risk hypertensives: results of the PIANIST study (Perindopril-Indapamide plus AmlodipiNe in high rISk hyperTensive patients). Am J Cardiovasc Drugs. 2014; 14(2): 137–145.
  46. Ábrahám G, Dézsi CA. The antihypertensive efficacy of the triple fixed combination of perindopril, indapamide, and amlodipine: the results of the PETRA study. Adv Ther. 2017; 34(7): 1753–1763.