Między wytycznymi a codzienną praktyką. Dlaczego wciąż nie osiągamy należytej kontroli modyfikowalnych czynników ryzyka chorób układu krążenia?

Streszczenie

W badaniach WOBASZ stwierdzono, że po uwzględnieniu wieku i płci wzrasta częstość występowania nadciśnienia tętniczego (NT). Pomimo niewielkiego spadku świadomości wskaźniki leczenia i kontroli poprawiły się w porównaniu z odnotowanymi we wcześniejszych badaniach, ale wciąż pozostają niewystarczające. Podkreśla to pilną potrzebę poprawy diagnostyki oraz wdrożenia lepszych strategii leczenia w celu skuteczniejszego zwalczania NT. Dane dotyczące hiperlipidemii są także bardzo niepokojące. Potrzebne jest opracowanie bardziej skutecznych strategii zapobiegania i leczenia dyslipidemii. W ciągu ostatniej dekady w badaniu WOBASZ zaobserwowano wzrost częstości występowania cukrzycy o 27%. Dodatkowo odnotowano znaczący, 50-procentowy, wzrost liczby osób z zaburzeniami glikemii na czczo — a więc potencjalnie zagrożonych cukrzycą. W ciągu ostatnich 10 lat także częstość występowania otyłości znacząco w Polsce wzrosła, szczególnie wśród mężczyzn. Niepokojące jest, że co czwarty mieszkaniec Polski jest obecnie otyły. Otyłość brzuszna występuje u co trzeciego mężczyzny i niemal co drugiej kobiety, a nadmiar tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha zwiększył się u obu płci. Aktywność fizyczna (AF) to kolejny temat, który wymaga znacznie większej niż dotychczas uwagi, ponieważ jest w polskiej populacji AF jest zdecydowanie niewystarczająca.

Polska, niestety, nadal znajduje się w gronie krajów, w których problem palenia tytoniu jest wciąż powszechny, co prowadzi nie tylko do negatywnych konsekwencji zdrowotnych, ale również społeczno-ekonomicznych. Dane z badań WOBASZ wskazują na znaczną rozbieżność między rzeczywistym a zalecanym profilem żywieniowym, co podkreśla pilną potrzebę poprawy nawyków żywieniowych. Zapobieganie chorobom układu krążenia jest kluczowym celem zarówno na poziomie indywidualnym,jak i społecznym, wymagającym aktywnego zaangażowania zarówno ze strony pacjentów, pracowników ochrony zdrowia, jak i decydentów. Autorzy proponują zmianę podejścia do prewencji i leczenia, która może być postrzegana jako kontrowersyjna.