dostęp otwarty
Tom 2, Nr 2 (2012)
Postępy w geriatrii
Opublikowany online: 2012-08-15
Pobierz cytowanie
Terapia resynchronizująca u chorych z niewydolnością serca
,
Medycyna Wieku Podeszłego 2012;2(2):59-62.
dostęp otwarty
Tom 2, Nr 2 (2012)
Postępy w geriatrii
Opublikowany online: 2012-08-15
Streszczenie
Niewydolność serca występuje u około 2–3% populacji.
Jedną z opcji terapeutycznych w tej grupie
chorych jest terapia resynchronizująca (CRT),
w przypadku której udowodniono wpływ na zmniejszenie
chorobowości oraz śmiertelności u pacjentów
z niewydolnością serca w III lub IV klasie według
Nowojorskiego Towarzystwa Kardiologicznego
(NYHA), z frakcją wyrzutową lewej komory wynoszącą
£ 35%, powiększonym późnorozkurczowym
wymiarem lewej komory serca w badaniu echokardiograficznym
> 55 mm oraz wydłużonym czasem
trwania zespołów QRS w elektrokardiogramie ≥ 120
ms, poddanych optymalnemu leczeniu farmakologicznemu.
Na kongresie Europejskiego Towarzystwa
Kardiologicznego w Sztokholmie w 2010 roku
zaprezentowano uaktualnione zalecenia dotyczące
CRT u chorych z niewydolnością serca.
Jedną z opcji terapeutycznych w tej grupie
chorych jest terapia resynchronizująca (CRT),
w przypadku której udowodniono wpływ na zmniejszenie
chorobowości oraz śmiertelności u pacjentów
z niewydolnością serca w III lub IV klasie według
Nowojorskiego Towarzystwa Kardiologicznego
(NYHA), z frakcją wyrzutową lewej komory wynoszącą
£ 35%, powiększonym późnorozkurczowym
wymiarem lewej komory serca w badaniu echokardiograficznym
> 55 mm oraz wydłużonym czasem
trwania zespołów QRS w elektrokardiogramie ≥ 120
ms, poddanych optymalnemu leczeniu farmakologicznemu.
Na kongresie Europejskiego Towarzystwa
Kardiologicznego w Sztokholmie w 2010 roku
zaprezentowano uaktualnione zalecenia dotyczące
CRT u chorych z niewydolnością serca.
Streszczenie
Niewydolność serca występuje u około 2–3% populacji.
Jedną z opcji terapeutycznych w tej grupie
chorych jest terapia resynchronizująca (CRT),
w przypadku której udowodniono wpływ na zmniejszenie
chorobowości oraz śmiertelności u pacjentów
z niewydolnością serca w III lub IV klasie według
Nowojorskiego Towarzystwa Kardiologicznego
(NYHA), z frakcją wyrzutową lewej komory wynoszącą
£ 35%, powiększonym późnorozkurczowym
wymiarem lewej komory serca w badaniu echokardiograficznym
> 55 mm oraz wydłużonym czasem
trwania zespołów QRS w elektrokardiogramie ≥ 120
ms, poddanych optymalnemu leczeniu farmakologicznemu.
Na kongresie Europejskiego Towarzystwa
Kardiologicznego w Sztokholmie w 2010 roku
zaprezentowano uaktualnione zalecenia dotyczące
CRT u chorych z niewydolnością serca.
Jedną z opcji terapeutycznych w tej grupie
chorych jest terapia resynchronizująca (CRT),
w przypadku której udowodniono wpływ na zmniejszenie
chorobowości oraz śmiertelności u pacjentów
z niewydolnością serca w III lub IV klasie według
Nowojorskiego Towarzystwa Kardiologicznego
(NYHA), z frakcją wyrzutową lewej komory wynoszącą
£ 35%, powiększonym późnorozkurczowym
wymiarem lewej komory serca w badaniu echokardiograficznym
> 55 mm oraz wydłużonym czasem
trwania zespołów QRS w elektrokardiogramie ≥ 120
ms, poddanych optymalnemu leczeniu farmakologicznemu.
Na kongresie Europejskiego Towarzystwa
Kardiologicznego w Sztokholmie w 2010 roku
zaprezentowano uaktualnione zalecenia dotyczące
CRT u chorych z niewydolnością serca.
Pobierz cytowanie
Informacje o artykuleTytuł
Terapia resynchronizująca u chorych z niewydolnością serca
Czasopismo
Numer
Strony
59-62
Opublikowany online
2012-08-15
Wyświetlenia strony
943
Wyświetlenia/pobrania artykułu
2940
Rekord bibliograficzny
Medycyna Wieku Podeszłego 2012;2(2):59-62.
Autorzy
Anna Hrynkiewicz-Szymańska
Marek Kuch