Vol 1, No 1 (2011)
Prace poglądowe
Published online: 2011-04-12
Depresyjne zaburzenia nastroju u osób w wieku podeszłym
Leszek Bidzan
Medycyna Wieku Podeszłego 2011;1(1):31-41.
Vol 1, No 1 (2011)
Prace poglądowe
Published online: 2011-04-12
Abstract
Zaburzenia nastroju należą do najczęściej występujących
zaburzeń u osób w wieku podeszłym. Obraz
kliniczny, przebieg, a także leczenie w pewnym stopniu
różnią się u osób starszych i młodszych. Rozpoznanie
zaburzeń nastroju u osób w wieku podeszłym
jest trudne ze względu na częstą dominację w obrazie
klinicznym innych objawów, takich jak: lęk, obniżenie
funkcji poznawczych, skargi natury somatycznej.
Etiologia depresji wieku podeszłego jest
niemal zawsze wieloprzyczynowa. Ustalając diagnozę
i określając metody terapii, konieczne jest
uwzględnienie współistniejących chorób somatycznych
oraz stosowanego leczenia. Bezpieczeństwo
i skuteczność określonych metod terapii są odmienne
w różnych grupach wiekowych, zmieniają się również
u tego samego chorego w trakcie jego życia.
Terapia zaburzeń depresyjnych wieku podeszłego
zawsze musi mieć charakter holistyczny. Oprócz
właściwie dobranego leczenia metodami biologicznymi
kluczowe znaczenie ma nawiązanie relacji
z chorym, stworzenie mu poczucia bezpieczeństwa
i zainteresowania. Obecnie dostępnych jest wiele leków
o wystarczającej skuteczności i zadowalającym
profilu bezpieczeństwa u osób w wieku podeszłym.
Medycyna Wieku Podeszłego 2011, 1 (1), 31–41
Abstract
Zaburzenia nastroju należą do najczęściej występujących
zaburzeń u osób w wieku podeszłym. Obraz
kliniczny, przebieg, a także leczenie w pewnym stopniu
różnią się u osób starszych i młodszych. Rozpoznanie
zaburzeń nastroju u osób w wieku podeszłym
jest trudne ze względu na częstą dominację w obrazie
klinicznym innych objawów, takich jak: lęk, obniżenie
funkcji poznawczych, skargi natury somatycznej.
Etiologia depresji wieku podeszłego jest
niemal zawsze wieloprzyczynowa. Ustalając diagnozę
i określając metody terapii, konieczne jest
uwzględnienie współistniejących chorób somatycznych
oraz stosowanego leczenia. Bezpieczeństwo
i skuteczność określonych metod terapii są odmienne
w różnych grupach wiekowych, zmieniają się również
u tego samego chorego w trakcie jego życia.
Terapia zaburzeń depresyjnych wieku podeszłego
zawsze musi mieć charakter holistyczny. Oprócz
właściwie dobranego leczenia metodami biologicznymi
kluczowe znaczenie ma nawiązanie relacji
z chorym, stworzenie mu poczucia bezpieczeństwa
i zainteresowania. Obecnie dostępnych jest wiele leków
o wystarczającej skuteczności i zadowalającym
profilu bezpieczeństwa u osób w wieku podeszłym.
Medycyna Wieku Podeszłego 2011, 1 (1), 31–41
Keywords
zaburzenia depresyjne; wiek podeszły; obraz kliniczny; leczenie
Keywords
zaburzenia depresyjne
wiek podeszły
obraz kliniczny
leczenie