Osteoporoza u osób w wieku podeszłym &#8212; patogeneza, ocena ryzyka złamań i skuteczność przeciwzłamaniowa leków

Zofia Guła; Mariusz Korkosz

Tom 1, Nr 1 (2011)

Prace poglądowe

Opublikowany online: 2011-04-12

Pokaż PDF

Pobierz plik PDF

Pobierz cytowanie

Osteoporoza u osób w wieku podeszłym — patogeneza, ocena ryzyka złamań i skuteczność przeciwzłamaniowa leków

Zofia Guła, Mariusz Korkosz

Medycyna Wieku Podeszłego 2011;1(1):23-28.

Tom 1, Nr 1 (2011)

Prace poglądowe

Opublikowany online: 2011-04-12

Streszczenie

Osteoporoza jest ważnym problemem zdrowotnym wieku podeszłego. Złamania osteoporotyczne, w większości przypadków będące pierwszą manifestacją choroby, są przyczyną obniżenia jakości życia, zwiększonej umieralności, a także mają poważne konsekwencje ekonomiczne. Gęstość mineralna kości, mierzona przy użyciu badania densytometrycznego, nie jest już jedynym determinantem progu interwencji farmakologicznej. Obecnie decyzję terapeutyczną należy podjąć w zależności od bezwzględnego ryzyka złamania. W ostatnich latach opracowano powszechnie akceptowaną metodę oceny ryzyka złamań osteoporotycznych (FRAX), która jest wykorzystywana w codziennej praktyce klinicznej. Służy ona wczesnemu rozpoczynaniu skutecznego postępowania, a tym samym zmniejszeniu częstości złamań i zwiększeniu efektywności kosztowej leczenia osteoporozy. W artykule autorzy prezentują specyfikę osteoporozy inwolucyjnej, metodę FRAX — narzędzie do oceny ryzyka złamań osteoporotycznych — oraz wyniki badań klinicznych, które wyłoniły leki o udowodnionej skuteczności przeciwzłamaniowej u pacjentów w podeszłym wieku.
Medycyna Wieku Podeszłego 2011, 1 (1), 23–28

Streszczenie

Osteoporoza jest ważnym problemem zdrowotnym wieku podeszłego. Złamania osteoporotyczne, w większości przypadków będące pierwszą manifestacją choroby, są przyczyną obniżenia jakości życia, zwiększonej umieralności, a także mają poważne konsekwencje ekonomiczne. Gęstość mineralna kości, mierzona przy użyciu badania densytometrycznego, nie jest już jedynym determinantem progu interwencji farmakologicznej. Obecnie decyzję terapeutyczną należy podjąć w zależności od bezwzględnego ryzyka złamania. W ostatnich latach opracowano powszechnie akceptowaną metodę oceny ryzyka złamań osteoporotycznych (FRAX), która jest wykorzystywana w codziennej praktyce klinicznej. Służy ona wczesnemu rozpoczynaniu skutecznego postępowania, a tym samym zmniejszeniu częstości złamań i zwiększeniu efektywności kosztowej leczenia osteoporozy. W artykule autorzy prezentują specyfikę osteoporozy inwolucyjnej, metodę FRAX — narzędzie do oceny ryzyka złamań osteoporotycznych — oraz wyniki badań klinicznych, które wyłoniły leki o udowodnionej skuteczności przeciwzłamaniowej u pacjentów w podeszłym wieku.
Medycyna Wieku Podeszłego 2011, 1 (1), 23–28

Pełny tekst:
Pokaż PDF Pobierz plik PDF

Pobierz cytowanie

Słowa kluczowe

DXA (dual energy X-ray absorptiometry); 10-letnie ryzyko złamań; FRAX (fracture risk assessment tool); skuteczność przeciwzłamaniowa

Informacje o artykule

Tytuł

Osteoporoza u osób w wieku podeszłym — patogeneza, ocena ryzyka złamań i skuteczność przeciwzłamaniowa leków

Czasopismo

Medycyna Wieku Podeszłego

Numer

Tom 1, Nr 1 (2011)

Strony

23-28

Opublikowany online

2011-04-12

Wyświetlenia strony

2107

Wyświetlenia/pobrania artykułu

10521

Rekord bibliograficzny

Medycyna Wieku Podeszłego 2011;1(1):23-28.

Słowa kluczowe

DXA (dual energy X-ray absorptiometry)
10-letnie ryzyko złamań
FRAX (fracture risk assessment tool)
skuteczność przeciwzłamaniowa

Autorzy

Zofia Guła
Mariusz Korkosz