Zastosowanie dapagliflozyny w leczeniu niewydolności serca ze zmniejszoną frakcją wyrzutową lewej komory

Abstract

Niewydolność serca (HF) jest problemem zdrowotnym charakterystycznym dla starzejącej się populacji obciążonej chorobami serca i naczyń. Według ostatnich danych uzyskanych z Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ), a opracowanych przez Ministerstwo Zdrowia na HF w Polsce choruje ~1,24 mln Polaków, a co roku umiera 140 tys. z nich. Polska od kilku lat zajmuje 5. miejsce wśród krajów Unii Europejskiej pod względem liczby chorych z HF i znajduje się 1. miejscu wśród 34 krajów Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) pod względem liczby hospitalizacji z powodu HF (547 chorych na 100 tys. osób).
Na przestrzeni ostatnich lat w diagnostyce i leczeniu pacjentów z HF ze zmniejszoną frakcją wyrzutową lewej komory (HFrEF) nastąpił znaczący postęp, którego konsekwencją była redukcja śmiertelności sercowo‑naczyniowej (SN) i całkowitej. Pomimo to, przeżycie 5‑letnie w przebiegu HF jest nadal gorsze od obserwowanego w niektórych typach nowotworów, zarówno w populacji mężczyzn, jak i kobiet. Dlatego też ciągle trwają poszukiwania leków poprawiających rokowanie w tej grupie chorych.
Inhibitory kotransportera sodowo‑glukozowego typu 2 (SGLT‑2) to nowa grupa leków, która bez wątpienia będzie kolejnym kamieniem milowym w terapii chorych z HFrEF. W przedstawionej poniżej opinii ekspertów zawarta została historia dapagliflozyny, która z leku przeznaczonego do leczenia cukrzycy typu 2 (T2DM) stała się jednym z bardziej skutecznych leków poprawiających rokowanie, jakość życia oraz zmniejszających częstość hospitalizacji chorych z HF. W dokumencie opisane zostały najważniejsze badania z zastosowaniem dapagliflozyny oraz wskazania do jej zastosowania według opinii ekspertów Asocjacji Niewydolności Serca Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego.