Multimedialna platforma wiedzy medycznej Internetowa Księgarnia Medyczna Kalendarium Konferencji
Gastroenterologia Kliniczna. Postępy i Standardy
MENU
Na skróty Ahead of print Zrealizuj voucher

dostęp otwarty

Tom 10, Nr 3 (2018)
Artykuły
Opublikowany online: 2018-11-01
Pokaż PDF Pobierz plik PDF
Pobierz cytowanie

Zaparcie oporne na leczenie — jak rozpoznać i leczyć?

Agata Mulak
Gastroenterologia Kliniczna 2018;10(3):81-92.

dostęp otwarty

Tom 10, Nr 3 (2018)
Artykuły
Opublikowany online: 2018-11-01

Streszczenie

U chorych z zaparciem opornym na leczenie zastosowanie błonnika i klasycznych środków przeczyszczających nie przynosi spodziewanego efektu. Weryfikując oporność na leczenie, należy zwrócić uwagę na kilka czynników zależnych od lekarza lub pacjenta, które mogą wpływać na ocenę. Do czynników tych należą: niewłaściwa diagnoza, nieprzestrzeganie zaleceń terapeutycznych oraz mylne wyobrażenia pacjenta dotyczące zaparcia. Rozpoznanie zaparcia opornego na leczenie wymaga wykonania dodatkowych badań w celu wykluczenia wtórnego charakteru zaparcia oraz określenia typu zaparcia pierwotnego, co umożliwia wybór odpowiedniego postępowania terapeutycznego. Wyróżnia się trzy typy zaparcia pierwotnego: zaparcie z prawidłowym lub wydłużonym pasażem oraz zaburzenia defekacji. Rekomendowana jest następująca kolejność badań: 1) manometria anorektalna i test wydalania balonu, 2) defekografia oraz 3) ocena czasu pasażu jelitowego. W leczeniu zaparcia z prawidłowym lub wydłużonym pasażem stosowana jest farmakoterapia skojarzona oraz nowe leki, takie jak prukalopryd, linaklotyd lub lubiproston. W leczeniu skojarzonym najczęściej łączy się osmotyczne i stymulujące środki przeczyszczające. Stosowane są także wlewki doodbytnicze. W przypadku defekacji dyssynergicznej podstawą leczenia jest trening defekacyjny. Strukturalne zmiany anorektum (uchyłek odbytniczo-pochwowy, wgłobienie i wypadanie odbytnicy) oraz ciężkie przypadki inercji okrężnicy są wskazaniem do leczenia chirurgicznego.

Streszczenie

U chorych z zaparciem opornym na leczenie zastosowanie błonnika i klasycznych środków przeczyszczających nie przynosi spodziewanego efektu. Weryfikując oporność na leczenie, należy zwrócić uwagę na kilka czynników zależnych od lekarza lub pacjenta, które mogą wpływać na ocenę. Do czynników tych należą: niewłaściwa diagnoza, nieprzestrzeganie zaleceń terapeutycznych oraz mylne wyobrażenia pacjenta dotyczące zaparcia. Rozpoznanie zaparcia opornego na leczenie wymaga wykonania dodatkowych badań w celu wykluczenia wtórnego charakteru zaparcia oraz określenia typu zaparcia pierwotnego, co umożliwia wybór odpowiedniego postępowania terapeutycznego. Wyróżnia się trzy typy zaparcia pierwotnego: zaparcie z prawidłowym lub wydłużonym pasażem oraz zaburzenia defekacji. Rekomendowana jest następująca kolejność badań: 1) manometria anorektalna i test wydalania balonu, 2) defekografia oraz 3) ocena czasu pasażu jelitowego. W leczeniu zaparcia z prawidłowym lub wydłużonym pasażem stosowana jest farmakoterapia skojarzona oraz nowe leki, takie jak prukalopryd, linaklotyd lub lubiproston. W leczeniu skojarzonym najczęściej łączy się osmotyczne i stymulujące środki przeczyszczające. Stosowane są także wlewki doodbytnicze. W przypadku defekacji dyssynergicznej podstawą leczenia jest trening defekacyjny. Strukturalne zmiany anorektum (uchyłek odbytniczo-pochwowy, wgłobienie i wypadanie odbytnicy) oraz ciężkie przypadki inercji okrężnicy są wskazaniem do leczenia chirurgicznego.

Pełny tekst:

Pokaż PDF Pobierz plik PDF
Pobierz cytowanie
Informacje o artykule
Tytuł

Zaparcie oporne na leczenie — jak rozpoznać i leczyć?

Czasopismo

Gastroenterologia Kliniczna. Postępy i Standardy

Numer

Tom 10, Nr 3 (2018)

Strony

81-92

Opublikowany online

2018-11-01

Wyświetlenia strony

1753

Wyświetlenia/pobrania artykułu

10384

Rekord bibliograficzny

Gastroenterologia Kliniczna 2018;10(3):81-92.

Autorzy

Agata Mulak

Referencje (42)
  1. Bharucha AE, Dorn SD, Lembo A, et al. American Gastroenterological Association. American Gastroenterological Association medical position statement on constipation. Gastroenterology. 2013; 144(1): 211–217.
    CrossRefPubMed
  2. Suares NC, Ford AC. Prevalence of, and risk factors for, chronic idiopathic constipation in the community: systematic review and meta-analysis. Am J Gastroenterol. 2011; 106(9): 1582–91; quiz 1581, 1592.
    CrossRefPubMed
  3. Basilisco G, Coletta M. Chronic constipation: a critical review. Dig Liver Dis. 2013; 45(11): 886–893.
    CrossRefPubMed
  4. Hayat U, Dugum M, Garg S. Chronic constipation: Update on management. Cleve Clin J Med. 2017; 84(5): 397–408.
    CrossRefPubMed
  5. Nelson AD, Camilleri M, Chirapongsathorn S, et al. Comparison of efficacy of pharmacological treatments for chronic idiopathic constipation: a systematic review and network meta-analysis. Gut. 2017; 66(9): 1611–1622.
    CrossRefPubMed
  6. Lacy BE, Mearin F, Chang L. Bowel Disorders. Gastroenterology. 2016; 150: 1393–1407.
    CrossRefPubMed
  7. Costilla VC, Foxx-Orenstein AE. Constipation: understanding mechanisms and management. Clin Geriatr Med. 2014; 30(1): 107–115.
    CrossRefPubMed
  8. Tack J, Müller-Lissner S, Stanghellini V, et al. Diagnosis and treatment of chronic constipation — a European perspective. Neurogastroenterol Motil. 2011; 23(8): 697–710.
    CrossRefPubMed
  9. Soh AY, Kang JY, Siah KT, et al. Searching for a definition for pharmacologically refractory constipation: A systematic review. J Gastroenterol Hepatol. 2018; 33(3): 564–575.
    CrossRefPubMed
  10. Bassotti G, Blandizzi C. Understanding and treating refractory constipation. World J Gastrointest Pharmacol Ther. 2014; 5(2): 77–85.
    CrossRefPubMed
  11. Tack J, Boardman H, Layer P, et al. An expert consensus definition of failure of a treatment to provide adequate relief (F-PAR) for chronic constipation - an international Delphi survey. Aliment Pharmacol Ther. 2017; 45(3): 434–442.
    CrossRefPubMed
  12. Ford AC, Suares NC. Effect of laxatives and pharmacological therapies in chronic idiopathic constipation: systematic review and meta-analysis. Gut. 2011; 60(2): 209–218.
    CrossRefPubMed
  13. Wilkinson-Smith V, Bharucha AE, Emmanuel A, et al. When all seems lost: management of refractory constipation-Surgery, rectal irrigation, percutaneous endoscopic colostomy, and more. Neurogastroenterol Motil. 2018; 30(5): e13352.
    CrossRefPubMed
  14. Staller K, Barshop K, Kuo B, et al. Resting anal pressure, not outlet obstruction or transit, predicts healthcare utilization in chronic constipation: a retrospective cohort analysis. Neurogastroenterol Motil. 2015; 27(10): 1378–1388.
    CrossRefPubMed
  15. Mertz H, Naliboff B, Mayer E. Physiology of refractory chronic constipation. Am J Gastroenterol. 1999; 94(3): 609–615.
    CrossRefPubMed
  16. Rao SS, et al. Constipation: evaluation and treatment. Gastroenterol Clin North Am. 2003; 32: 659–683.
    PubMed
  17. Lyford GL, He CL, Soffer E, et al. Pan-colonic decrease in interstitial cells of Cajal in patients with slow transit constipation. Gut. 2002; 51(4): 496–501.
    PubMed
  18. Rao SSC, Patcharatrakul T. Diagnosis and Treatment of Dyssynergic Defecation. J Neurogastroenterol Motil. 2016; 22(3): 423–435.
    CrossRefPubMed
  19. Lewis SJ, Heaton KW. Stool form scale as a useful guide to intestinal transit time. Scand J Gastroenterol. 1997; 32(9): 920–924.
    CrossRefPubMed
  20. Foxx-Orenstein AE, McNally MA, Odunsi ST. Update on constipation: one treatment does not fit all. Cleve Clin J Med. 2008; 75(11): 813–824.
    PubMed
  21. Rao SS, Bharucha AE, Chiarioni G. Functional anorectal disorders. Gastroenterology. 2016; 150: 1430–1442.
    CrossRefPubMed
  22. Jabłońska B, Żaworonokow D, Lesiecka M, et al. Zaparcia – etiopatogeneza, diagnostyka i leczenie. Post. Nauk Med. 2011(Supl. 1): 33–38.
  23. Farmer AD, Scott SM, Hobson AR. Gastrointestinal motility revisited: The wireless motility capsule. United European Gastroenterol J. 2013; 1(6): 413–421.
    CrossRefPubMed
  24. Ford AC, Moayyedi P, Lacy BE, et al. Task Force on the Management of Functional Bowel Disorders. American College of Gastroenterology monograph on the management of irritable bowel syndrome and chronic idiopathic constipation. Am J Gastroenterol. 2014; 109 Suppl 1: S2–26; quiz S27.
    CrossRefPubMed
  25. Kamm MA, Mueller-Lissner S, Wald A, et al. Oral bisacodyl is effective and well-tolerated in patients with chronic constipation. Clin Gastroenterol Hepatol. 2011; 9: 577–583.
    CrossRefPubMed
  26. Wald A. Is chronic use of stimulant laxatives harmful to the colon? J Clin Gastroenterol. 2003; 36(5): 386–389.
    PubMed
  27. Müller-Lissner SA, Kamm MA, Scarpignato C, et al. Myths and misconceptions about chronic constipation. Am J Gastroenterol. 2005; 100(1): 232–242.
    CrossRefPubMed
  28. Chmielewska A, Szajewska H. Systematic review of randomised controlled trials: probiotics for functional constipation. World J Gastroenterol. 2010; 16(1): 69–75.
    PubMed
  29. Miller LE, Ouwehand AC, Ibarra A. Effects of probiotic-containing products on stool frequency and intestinal transit in constipated adults: systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials. Ann Gastroenterol. 2017; 30(6): 629–639.
    CrossRefPubMed
  30. Kessing BF, Smout AJ, Bennink RJ, et al. Prucalopride decreases esophageal acid exposure and accelerates gastric emptying in healthy subjects. Neurogastroenterol Motil. 2014; 26(8): 1079–1086.
    CrossRefPubMed
  31. Rao SSC, Valestin J, Brown CK, et al. Long-term efficacy of biofeedback therapy for dyssynergic defecation: randomized controlled trial. Am J Gastroenterol. 2010; 105(4): 890–896.
    CrossRefPubMed
  32. Emmanuel AV, Krogh K, Bazzocchi G, et al. Members of working group on Trans Anal Irrigation from UK, Denmark, Italy, Germany, France and Netherlands. Consensus review of best practice of transanal irrigation in adults. Spinal Cord. 2013; 51(10): 732–738.
    CrossRefPubMed
  33. Emmett C, Close H, Mason J, et al. Low-volume versus high-volume initiated trans-anal irrigation therapy in adults with chronic constipation: study protocol for a randomised controlled trial. Trials. 2017; 18(1): 151.
    CrossRefPubMed
  34. Gladman MA, Knowles CH. Surgical treatment of patients with constipation and fecal incontinence. Gastroenterol Clin North Am. 2008; 37(3): 605–25, viii.
    CrossRefPubMed
  35. Mercer-Jones M, Grossi U, Pares D, et al. NIHR CapaCiTY working group, Pelvic floor Society, NIHR CapaCiTY working group, Pelvic floor Society. Surgery for constipation: systematic review and clinical guidance: Paper 1: Introduction & Methods. Colorectal Dis. 2017; 19 Suppl 3: 49–72.
    CrossRefPubMed
  36. Zerbib F, Siproudhis L, Lehur PA, et al. CONSTIMOD study investigators. Randomized clinical trial of sacral nerve stimulation for refractory constipation. Br J Surg. 2017; 104(3): 205–213.
    CrossRefPubMed
  37. Knowles CH, Grossi U, Horrocks EJ, et al. NIHR CapaCiTY working group, Pelvic floor Society and, European Society of Coloproctology. Surgery for constipation: systematic review and practice recommendations: Graded practice and future research recommendations. Colorectal Dis. 2017; 19 Suppl 3: 101–113.
    CrossRefPubMed
  38. Dudekula A, Huftless S, Bielefeldt K. Colectomy for constipation: time trends and impact based on the US Nationwide Inpatient Sample, 1998-2011. Aliment Pharmacol Ther. 2015; 42(11-12): 1281–1293.
    CrossRefPubMed
  39. Drossman DA, Hasler WL. Rome IV-Functional GI Disorders: Disorders of Gut-Brain Interaction. Gastroenterology. 2016; 150(6): 1257–1261.
    CrossRefPubMed
  40. Mason HJ, Serrano-Ikkos E, Kamm MA. Psychological morbidity in women with idiopathic constipation. Am J Gastroenterol. 2000; 95(10): 2852–2857.
    CrossRefPubMed
  41. Solé LI, Bolino MC, Lueso M, et al. Prevalence of sexual and physical abuse in patients with obstructed defecation: impact on biofeedback treatment. Rev Esp Enferm Dig. 2009; 101(7): 464–467.
    PubMed
  42. Staller K. Refractory Constipation: What is the Clinician to Do? J Clin Gastroenterol. 2018; 52(6): 490–501.
    CrossRefPubMed

Regulamin

Ważne: serwis https://journals.viamedica.pl/ wykorzystuje pliki cookies. Więcej >>

Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies m.in. w celach statystycznych, dostosowania serwisu do potrzeb użytkownika (np. język interfejsu) i do obsługi logowania użytkowników. W ustawieniach przeglądarki internetowej można zmienić opcje dotyczące cookies. Korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci komputera. Więcej informacji można znaleźć w naszej Polityce prywatności.

Czym są i do czego służą pliki cookie możesz dowiedzieć się na stronie wszystkoociasteczkach.pl.

Czasopismo Gastroenterologia Kliniczna. Postępy i Standardy dostęne jest również w Ikamed - księgarnia medyczna

 

Wydawcą serwisu jest  VM Media Group sp. z o.o, Grupa Via Medica, ul. Świętokrzyska 73, 80–180 Gdańsk

tel.:+48 58 320 94 94, faks:+48 58 320 94 60, e-mail:  viamedica@viamedica.pl