Zaostrzenie choroby Leśniowskiego-Crohna w III trymestrze ciąży ― kiedy podać infliksymab? Opis przypadku i przegląd piśmiennictwa
Streszczenie
Pacjentka z chorobą Leśniowskiego-Crohna (33 lata), w 27. tygodniu ciąży została przyjęta do Kliniki Chorób Wewnętrznych i Gastroenterologii z Pododdziałem Leczenia NChZJ w Warszawie z powodu ciężkiego zaostrzenia oraz z objawami znacznego niedożywienia. Mimo stosowanej wcześniej steroidoterapii systemowej, antybiotykoterapii oraz żywienia parenteralnego nie uzyskano poprawy klinicznej. Oprócz krwistej biegunki, do 8 stolców na dobę, występowały stany podgorączkowe, silne bóle jamy brzusznej oraz wysokie parametry zapalne. Ciężka hipoalbuminemia przyczyniła się do powstania masywnych obrzęków obwodowych oraz wodobrzusza. Po pomyślnym przeprowadzeniu kwalifikacji, chorej podano 300 mg infliksymabu dożylnie zgodnie z aktualnie obowiązującymi wytycznymi, leczenia indukcyjnego nie kontynuowano. Efekt kliniczny zaobserwowano 3 dni po podaniu jednorazowej dawki leku. Osiągnięto w krótkim czasie remisję kliniczną, ponadto znacznie ustąpiły obrzęki obwodowe. Zastosowane leczenie pozwoliło na bezpieczne przedłużenie okresu trwania ciąży o ponad 2 miesiące. Poród odbył się w 36. tygodniu, dziecko urodziło się prawidłowo rozwinięte: o masie 2100 g, w punktacji APGAR: 10. Wytyczne europejskie zalecają kontynuację leków anty-TNFα w ciąży u wszystkich chorych do początku III trymestru, natomiast opublikowane rok później wytyczne amerykańskie przesuwają granicę bezpiecznego podania ostatniej dawki leku do 30.–32. tygodnia ciąży w przypadku infliksymabu i 34.–36. tygodnia ― adalimumabu. Należy odroczyć podanie szczepionek żywych u noworodków o minimum 6 miesięcy. Podanie leków biologicznych nie wiąże się z ryzykiem wystąpienia powikłań okołoporodowych ani wzrostem częstości infekcji w pierwszych latach życia.
Słowa kluczowe: choroba Leśniowskiego-Crohnaleczenie biologiczneciążaterapia ratunkowa
Referencje
- van der Woude CJ, Ardizzone S, Bengtson MB, et al. European Crohn’s and Colitis Organization. The second European evidenced-based consensus on reproduction and pregnancy in inflammatory bowel disease. J Crohns Colitis. 2015; 9(2): 107–124.
- Nguyen GC, Seow CH, Maxwell C, et al. IBD in Pregnancy Consensus Group, Canadian Association of Gastroenterology. The Toronto Consensus Statements for the Management of Inflammatory Bowel Disease in Pregnancy. Gastroenterology. 2016; 150(3): 734–757.e1.
- Łodyga M, Eder P, Bartnik W, et al. Guidelines for the management of Crohn’s disease. Recommendations of the Working Group of the Polish National Consultant in Gastroenterology and the Polish Society of Gastroenterology. Gastroenterology Review. 2012; 6: 317–338.
- Shihab Z, Yeomans ND, De Cruz P. Anti-Tumour Necrosis Factor α Therapies and Inflammatory Bowel Disease Pregnancy Outcomes: A Meta-analysis. J Crohns Colitis. 2016; 10(8): 979–988.
- Roy A, Chambers C, Martin C, et al. Exposure to Biologic Therapy and Childhood Development among Offspring of Women with Inflammatory Bowel Disease: Results from the Piano Registry. Gastroenterology. 2017; 152(5): S85–S86.
- Julsgaard M, Christensen LA, Gibson PR. Adalimumab and Infliximab Levels in Neonates (ERA Study). Gastroenterol. 2015; 148(4): S108.
- Julsgaard M, Christensen LA, Gibson PR, et al. Concentrations of Adalimumab and Infliximab in Mothers and Newborns, and Effects on Infection. Gastroenterology. 2016; 151(1): 110–119.
- Kanis S, Lima Ade, Woude CV. Optimal Anti-TNF Stop Week during Pregnancy Depends on Anti-TNF Type. Gastroenterology. 2017; 152(5): S85.
