Rośnie liczba osób z rozpoznaniem mikroskopowego zapalenia jelit — co nowego w leczeniu?

Streszczenie

Mikroskopowe zapalenia jelit, do których zalicza się dwie postacie — kolagenową i limfocytową, są chorobami zapalnymi o zazwyczaj łagodnym, nawrotowym lub przewlekłym przebiegu i dobrym rokowaniu (nie wykazano zwiększonego ryzyka nowotworowego w porównaniu z populację ogólną). Klinicznie manifestuje się wodnistą biegunką bez domieszki krwi. Rozpoznanie opiera się na badaniu histopatologicznym: w kolagenowym zapaleniu stwierdza się podnabłonkowe pogrubienie kolagenu, a w limfocytowym obecna jest znamienna limfocytoza śródnabłonkowa. Pozostałe badania, w tym endoskopowe, obrazowe oraz mikrobiologiczne są w normie. Choroba dotyczy ludzi w piątej lub szóstej dekadzie życia, z przewagą wśród kobiet w przypadku kolagenowego zapalenia jelit. W ostatnich latach w związku z upowszechnieniem zagadnienia mikroskopowych zapaleń jelit obserwuje się zwiększoną liczbę nowych rozpoznań. Na podstawie nowych rekomendacji Amerykańskiego Stowarzyszenia Gastroenterologów z 2016 roku w leczeniu w pierwszej kolejności, prócz leków objawowych (loperamid), powinno się stosować steroidoterapię (budezonid). Odstępuje się od stosowania dotychczas dość popularnej mesalazyny, ponieważ nie ma pewności, że stosowanie leku przynosi remisję.