Praktyczne zastosowanie probiotyków

Streszczenie

W artykule podsumowano dane dotyczące skuteczności klinicznej probiotyków, ze szczególnym uwzględnieniem publikacji z ostatnich 3 lat (2010–2013) oraz dotyczących probiotyków dostępnych w Polsce. W tym celu przeszukano bazę danych medycznych MEDLINE oraz Cochrane Library (do czerwca 2013 roku). Analizą objęto wyłącznie badania z randomizacją lub ich metaanalizy. Najlepiej udokumentowana jest skuteczność niektórych probiotyków w leczeniu ostrej biegunki infekcyjnej oraz w zapobieganiu biegunce związanej ze stosowaniem antybiotyków. Zgodnie z aktualnymi wytycznymi można rozważyć stosowanie probiotyków u chorych z zespołem jelita drażliwego; w leczeniu zakażenia Helicobacter pylori w celu zmniejszenia ryzyka objawów niepożądanych; u dorosłych chorych na wrzodziejące zapalenie jelita grubego oraz w zapobieganie pouchitis. Właściwości probiotyków są szczepozależne. Każdy ze szczepów wymaga oddzielnych badań w celu określenia jego właściwości probiotycznych i skuteczności w ściśle określonej sytuacji klinicznej. Nie ma podstaw naukowych do ekstrapolacji danych o szczepach, nawet blisko spokrewnionych. Należy unikać stosowania probiotyków o nieudokumentowanym działaniu.