Nowotwory podścieliskowe przewodu pokarmowego

Streszczenie

Nowotwory podścieliskowe (GIST) to obecnie najczęstsze nowotwory przewodu pokarmowego pochodzenia mezenchymalnego, o heterogennym obrazie klinicznym — od zmian o łagodnym, indolentnym przebiegu klinicznym do mięsaków o wysokim stopniu złośliwości. Ich wspólną cechą molekularną jest występowanie mutacji uzyskania funkcji (gain-of-function mutation) genów KIT lub PDGFRA. Leczenie chirurgiczne stanowi podstawową metodę terapii chorych ze zlokalizowanym, resekcyjnym GIST. Wprowadzenie do praktyki klinicznej imatynibu zmieniło spektakularnie wyniki leczenia chorych na zaawansowany GIST; obecnie lek ten jest również zarejestrowany do leczenia uzupełniającego u chorych ze znacznym ryzykiem nawrotu choroby. Istniejące dane wskazują, że rodzaj mutacji stanowi najistotniejszy czynnik predykcyjny odpowiedzi na imatynib. U chorych na GIST, w których stwierdza się najczęstsze mutacje w eksonie 11 KIT występują największe odsetki odpowiedzi na leczenie i najlepsze przeżycia. W przypadku oporności na imatynib (związanej z występowaniem specyficznych pierwotnych mutacji lub, częściej, z pojawieniem się mutacji wtórnych) skuteczne może być leczenie drugiej linii za pomocą sunitynibu, zwłaszcza u chorych na GIST z obecnością pierwotnych mutacji w eksonie 9 KIT lub typu dzikiego (wild-type). Nowotwory te są jednymi z najlepiej scharakteryzowanych pod względem molekularnym nowotworów litych o wyjaśnionym w znacznym stopniu mechanizmie powstawania, opracowanej terapii ukierunkowanej molekularnie i stwierdzonej zależności między rodzajem mutacji a wynikami leczenia.
Gastroenterologia Kliniczna 2011, tom 3, nr 3 127–135