Nerki w przewlekłych chorobach wątroby

Streszczenie

Ostra niewydolność nerek, definiowana jako nagły wzrost stężenia surowiczego kreatyniny o przynajmniej 0,3 mg/dl, występuje u około 20% chorych hospitalizowanych z powodu dekompensacji marskości wątroby. Pacjenci z marskością mają dużą skłonność do rozwoju ostrej niewydolności nerek z powodu postępującej wazodylatacji tętniczej, zmniejszonej „efektywnej” wolemii i silnego pobudzenia hormonów wazokonstrykcyjnych. Najczęstszymi przyczynami niewydolności nerek są: niewydolność przednerkowa, zespół wątrobowo-nerkowy oraz ostra martwica cewek nerkowych. Różnicowanie między tymi chorobami opiera się na analizie okoliczności ich rozwoju, badaniu natriurezy i osmolalności moczu, reakcji na odstawienie diuretyków oraz „wypełnienie” łożyska naczyniowego i rzadko na badaniu histopatologicznym nerki. Dla każdej z tych chorób przewidziane jest swoiste postępowanie terapeutyczne. Przewlekłe zapalenia kłębuszkowe nerek oraz zaburzenia w odpływie moczu są rzadkimi przyczynami niewydolności nerek u chorych z marskością wątroby.
Gastroenterologia Kliniczna 2011, tom 3, nr 3 106–120