Eozynofilowe choroby przewodu pokarmowego

Streszczenie

Pierwotnymi eozynofilowymi chorobami przewodu pokarmowego (EGID) określa się choroby, w których stwierdza się nacieki eozynofilów w ścianie przewodu pokarmowego przy niewystępowaniu innych znanych przyczyn eozynofilii tkankowej. W zależności od zajętego odcinka przewodu pokarmowego wyróżnia się eozynofilowe zapalenie przełyku (najczęstsza postać EGID) i rzadziej spotykane eozynofilowe zapalenie żołądka i/lub jelita cienkiego oraz eozynofilowe zapalenie jelita grubego. Pierwotne eozynofilowe choroby przewodu pokarmowego mają podłoże alergiczne. Decydującą rolę odgrywa autoimmunologiczna reakcja wywołana przez limfocyty Th2, ale także IgE-zależna. Większość pacjentów z EGID ma wywiady chorób atopowych oraz uczulenie na alergeny pokarmowe lub wziewne. Głównymi objawami eozynofilowego zapalenia przełyku u dorosłych są: dysfagia, utknięcie kęsa pokarmowego, ból w klatce piersiowej. Objawy eozynofilowego zapalenia żołądka i jelit są niespecyficzne, różnorodne i zależą od tego, w której warstwie ściany przewodu pokarmowego toczy się zapalenie. Nie ma patognomonicznych laboratoryjnych, endoskopowych ani radiologicznych cech EGID, a rozpoznanie opiera się na obrazie klinicznym, badaniu histologicznym, w którym stwierdza się nacieki z eozynofilów w ścianie przewodu pokarmowego oraz wykluczeniu innych przyczyn eozynofilii. W leczeniu EGID główną rolę odgrywa usunięcie alergenu (dieta elementarna lub inne diety eliminacyjne) oraz glukokortykosteroidy, podawane miejscowo lub systemowo.