Lityczne DSA jako podstawa wykonania wirtualnej próby krzyżowej. Korzyści i problemy
Streszczenie
Preformowane przeciwciała anty-HLA skierowane przeciwko antygenom potencjalnego dawcy (DSA, donor specific antibodies) są powszechnie występującym czynnikiem ryzyka istotnie ograniczającym szansę na transplantację. Przedprzeszczepowa ocena immunizacji opiera się głównie na wynikach wysokoczułych badań anty-HLA metodą fluorymetrii przepływowej (Luminex). W badaniu określone zostają swoistości anty-HLA w zakresie wszystkich podklas IgG, również tych nielitycznych jak IgG2, IgG4, których szkodliwość wobec przeszczepu jest istotnie niższa. Wykorzystanie wyników badań anty-HLA IgG jako jedyną podstawę wirtualnej próby krzyżowej bez określenia ich potencjału litycznego ogranicza w istotny sposób szansę na transplantację. Wobec problemu narastającej liczby zimmunizowanych chorych, zaproponowano modyfikację wirtualnej próby krzyżowej w kierunku wykluczania jedynie tych biorców, którzy posiadają przeciwciała określone w badaniu anty-HLA jako wiążące komplement [DSA C1q (+)]. Obecność DSA C1q (–) nie byłyby przeciwwskazaniem do transplantacji, ale informacją o zwiększonym ryzyku odrzucania humoralnego. Wyniki takich transplantacji wraz z poprzeszczepowym, rzetelnym monitorowaniem poziomu przeciwciał są obiecujące, cechuje je jednak podwyższone ryzyko odrzucania humoralnego. W pracy przedstawiono korzyści i zagrożenia obecnie wdrażanego algorytmu ze szczególnym uwzględnieniem interpretacji DSA C1q.
Słowa kluczowe: przeszczep nerkiprzeciwciała anty-HLAanty-HLA wiążące dopełniaczwirtualne próby krzyżoweprzeciwciała swoiste dla dawcyimmunologia transplantacyjna
Referencje
- Dukat-Mazurek A, Zielińska H, Moszkowska G, et al. Rola wirtualnej próby krzyżowej w przeszczepianiu narządów litych. Forum Transplantologiczne. 2016; 3(1).
- The Detection & Characterisation of Clinically Relevant Antibodies in Allotransplantation British Transplantation Society Guidelines.; 2015. www.bts.org.uk (December 16, 2019).
- Rejestry Transplantacyjne Ministerstwa Zdrowia. https://rejestrytx.gov.pl/tx/ (July 24, 2022).
- Moszkowska G, Zielińska H, Zieliński M, et al. Immune algorithm optimization for organ transplantation in Poland. Transplant Proc. 2020; 52(7): 2026–2032.
- Zielińska H, Zieliński M, Dębska-Zielkowska J, et al. In-depth analysis of anti-HLA antibodies using C1q assay. Transplant Proc. 2022; 54(4): 934–939.
- Tambur AR, Herrera ND, Haarberg KMK, et al. Assessing antibody strength: comparison of MFI, C1q, and titer information. Am J Transplant. 2015; 15(9): 2421–2430.
- Wang J, Meade JR, Brown NK, et al. EDTA is superior to DTT treatment for overcoming the prozone effect in HLA antibody testing. HLA. 2017; 89(2): 82–89.
- Kim HS, Choi AeR, Yang M, et al. EDTA treatment for overcoming the prozone effect and for predicting C1q binding in HLA antibody testing. Ann Lab Med. 2019; 39(6): 572–576.
- Middleton D, Jones J, Lowe D. Nothing's perfect: the art of defining HLA-specific antibodies. Transpl Immunol. 2014; 30(4): 115–121.
- Tambur AR, Wiebe C. HLA diagnostics: evaluating DSA strength by titration. Transplantation. 2018; 102(1S Suppl 1): S23–S30.
- Visentin J, Guidicelli G, Bachelet T, et al. Denatured class I human leukocyte antigen antibodies in sensitized kidney recipients: prevalence, relevance, and impact on organ allocation. Transplantation. 2014; 98(7): 738–744.
- Tambur AR, Campbell P, Claas FH, et al. Sensitization in Transplantation: Assessment of Risk (STAR) 2017 Working Group Meeting Report. Am J Transplant. 2018; 18(7): 1604–1614.
- Böhmig GA, Exner M, Habicht A, et al. Capillary C4d deposition in kidney allografts: a specific marker of alloantibody-dependent graft injury. J Am Soc Nephrol. 2002; 13(4): 1091–1099.
- Loupy A, Lefaucheur C, Vernerey D, et al. Complement-binding anti-HLA antibodies and kidney-allograft survival. N Engl J Med. 2013; 369(13): 1215–1226.
- Yabu JM, Higgins JP, Chen Ge, et al. C1q-fixing human leukocyte antigen antibodies are specific for predicting transplant glomerulopathy and late graft failure after kidney transplantation. Transplantation. 2011; 91(3): 342–347.
- Zeevi A, Lunz J, Feingold B, et al. Persistent strong anti-HLA antibody at high titer is complement binding and associated with increased risk of antibody-mediated rejection in heart transplant recipients. J Heart Lung Transplant. 2013; 32(1): 98–105.
- Sutherland SM, Chen Ge, Sequeira FA, et al. Complement-fixing donor-specific antibodies identified by a novel C1q assay are associated with allograft loss. Pediatr Transplant. 2012; 16(1): 12–17.
- CT13 Chapter 45: The Differential Pathogenicity of HLA Antibodies: What a Large Cross-sectional Study Can Tell Us. https://terasaki.org/store/CH45-Lachmann (July 24, 2022).
- Malheiro J, Tafulo S, Dias L, et al. Determining donor-specific antibody C1q-binding ability improves the prediction of antibody-mediated rejection in human leucocyte antigen-incompatible kidney transplantation. Transpl Int. 2017; 30(4): 347–359.
- Guidicelli G, Guerville F, Lepreux S, et al. Non-complement-binding de novo donor-specific anti-HLA antibodies and kidney allograft survival. J Am Soc Nephrol. 2016; 27(2): 615–625.
- Thammanichanond D, Mongkolsuk T, Rattanasiri S, et al. Significance of C1q-fixing donor-specific antibodies after kidney transplantation. Transplant Proc. 2014; 46(2): 368–371.
- Thammanichanond D, Wiwattanathum P, Mongkolsuk T, et al. Role of pretransplant complement-fixing donor-specific antibodies identified by C1q assay in kidney transplantation. Transplant Proc. 2016; 48(3): 756–760.
- Okabe Y, Noguchi H, Miyamoto K, et al. Preformed C1q-binding donor-specific anti-HLA antibodies and graft function after kidney transplantation. Transplant Proc. 2018; 50(10): 3460–3466.
- Navas A, Molina J, Agüera ML, et al. Characterization of the C1q-binding ability and the IgG1-4 subclass profile of preformed anti-HLA antibodies by solid-phase assays. Front Immunol. 2019; 10: 1712.
- Bouquegneau A, Loheac C, Aubert O, et al. Complement-activating donor-specific anti-HLA antibodies and solid organ transplant survival: A systematic review and meta-analysis. PLoS Med. 2018; 15(5): e1002572.
- Kang ZY, Liu C, Liu W, et al. Effect of C1q-binding donor-specific anti-HLA antibodies on the clinical outcomes of patients after renal transplantation: A systematic review and meta-analysis. Transpl Immunol. 2022; 72: 101566.
- Süsal C, Seidl C, Schönemann C, et al. Determination of unacceptable HLA antigen mismatches in kidney transplant recipients: recommendations of the German Society for Immunogenetics. Tissue Antigens. 2015; 86(5): 317–323.
- Cozzi E, Biancone L. C1q-binding donor-specific antibody assays help define risk and prognosis in antibody-mediated rejection. Kidney Int. 2018; 94(4): 657–659.
- Zhang R. Donor-specific antibodies in kidney transplant recipients. Clin J Am Soc Nephrol. 2018; 13(1): 182–192.
- Bettinotti MP, Zachary AA, Leffell MS. Clinically relevant interpretation of solid phase assays for HLA antibody. Curr Opin Organ Transplant. 2016; 21(4): 453–458.
