Zależne od przeciwciał odrzucanie aloprzeszczepu nerkowego — opis przypadku

Abstract

Ostre odrzucanie zależne od przeciwciał stanowi jedną z częstszych przyczyn niewydolności bądź skrócenia przeżycia przeszczepu. Problem dotyczy nie tylko pacjentów wysoko zimmunizowanych z wysokim odsetkiem PRA-CDC, ale i szerokiej grupy biorców z niskim stężeniem przeciwciał anty- HLA, niewykrywalnych w rutynowych testach serologicznych. Przeciwciała te, nawet w niskich mianach, są pochodną obecności komórek pamięci, które w szybkim czasie poprzez klonalną proliferację mogą doprowadzić do uszkodzenia przeszczepu. Zaprezentowany opis przypadku dotyczy pacjentki średnio zimmunizowanej (PRA = 16%), która w ciągu 6 miesięcy od przeszczepienia utraciła nerkę w wyniku odrzucania zależnego od przeciwciał, potwierdzonego nowo dostępnymi testami diagnostycznymi typu LSA oraz DSA-XM i oceną immunogenności pary dawca–biorca w programie HLA Matchmaker. Możliwość wczesnej diagnostyki z użyciem tych testów może usprawnić postępowanie terapeutyczne i zwiększyć jego skuteczność.