Basic HTML Version
49
Forum Medycyny Rodzinnej 2012, tom 6, nr 1, 43–49
Marta Malek i wsp.
Gruźlica skóry — trudna diagnoza
w praktyce dermatologicznej
sięczne leczenie podtrzymuje eliminację
form przetrwalnikowych. W fazie wstępnej
podaje się najczęściej terapię trójlekową:
izoniazyd, rifampicynę oraz pirazynamid,
natomiast w fazie 2. kontynuowane są 2 leki:
izoniazyd oraz rifampicyna. Takie leczenie
ma na celu wykorzystanie uzupełniającego
się działania leków na różne populacje prąt-
ków, co zapobiega nawrotom TB [19, 20].
Według zaleceń Światowej Organizacji
Zdrowia w przypadku zachorowania na TB
pozapłucną pacjenci mogą podjąć pracę,
jeśli pozwala na to ich stan kliniczny [19].
P I Ś M I E N N I C T W O
1. Kuś J. Gruźlica pozapłucna. Wprowadzenie. Po-
stępy Nauk Medycznych 2007; 12: 544–546.
2. Surveillance of Tuberculosis In Europe — EuroTB
report on tuberculosis cases nitified in 2006,
http://ecdc.europa.eu/en/publications/Publica-
tions/SUR_TB_EuroTB_Annual_report_2006.pdf
(14.07.2011).
3. Szczuka I. Gruźlica w Polsce w 2007 roku. Przegl.
Epidemiol. 2009; 63: 281–286.
4. Owczarek W., Targowski T., Łebkowska K., Pa-
luchowska E. Gruźlica węzłów chłonnych szyi
z ogniskiem gruźlicy rozpływanej —opis przypad-
ku. Pneumonol. Alergol. Pol. 2009; 77: 417–421.
5. Dwari B.C., Ghosh A., Paudel R., Kishore P. A cli-
nicoepidemiological study of 50 cases of cutane-
ous tuberculosis in a tertiary care teaching hospi-
tal in Pokhara. Nepal. Indian J. Dermatol. 2010;
55: 233–237.
6. Jabłońska S. Choroby skóry. Państwowy Zakład
Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1967: 189–245.
7. Jabłońska S., Chorzelski T. Choroby skóry. Wy-
dawnictwo PZWL, Warszawa 2002: 62–71.
8. Nalepa P., Pasowicz M., Strączek C. Wrzodzie-
jąca gruźlica skóry okolicy odbytu i szpary po-
śladkowej z towarzyszącą gruźlicą płuc. Pol.
Merk. Lek. 2006; 125: 477–479.
9. Owczarek W., Targowski T., Kozera-Żywczyk A.
i wsp. Gruźlica toczniowa skóry jako powikłanie
gruźlicy płuc — opis przypadku. Pol. Merk. Lek.
2009; 27: 326–330.
10. Błaszczyk-Kostanecka M. Wolska H. Dermatolo-
gia w praktyce. Wydawnictwo PZWL, Warszawa
2009, 60–63.
11. Burgdorf W., Plewig G., Wolff H., Landthaler M.
Braun-Falco Dermatologia, t. 1, Wydawnictwo
Czelej, Lublin 2010, 181–191.
12. Michajłowski I., Maciejewska-Radomska A., So-
bjanek M. i wsp. Rak kolczystokomórkowy w bliź-
nie po przebytej gruźlicy toczniowej. Przegl. Der-
matol. 2009; 96: 23–26.
13. Zwolska Z., Augustynowicz-Kopeć E. Trudności
w mikrobiologicznym diagnozowaniu gruźlicy
pozapłucnej. Nowa Medycyna 2009; 1: 27–31.
14. Kwiatkowska S. Diagnostyka gruźlicy. Alergia
2008; 3: 9–12.
15. Paluch-Oleś J., Kozioł-Montewka M. Ocena
przydatności interferonowego testu QuantiFE-
RON-TB Gold in Tube i tuberkulinowego testu
skórnego w immunodiagnostyce zakażeń My-
cobacterium tuberculosis; Nowa Medycyna
2009; 1: 32–36.
16. Kruczak K., Niżankowska-Mogilnicka E. Nowe
możliwości diagnostyki utajonego zakażenia
prątkiem gruźlicy. Pneumonol. Alergol. Pol. 2008;
6: 446–450.
17. Visser A.J., Heyl T. Skin tuberculosis as seen at
Ga-Rankuwa Hospital. Clin. Exp. Dermatol 1993;
18: 507–515.
18. Marcoval J., Servitje O., Moreno A. i wsp. Lupus
vulgaris. Clinical, histopatologic, and bacteriolo-
gic study of 10 cases. J. Am. Acad. Dermatol.
1992; 3: 404–407.
19. Kołaczkowska M. Czy w Polsce istnieje problem
gruźlicy pozapłucnej? Przew. Lek. 2007; 1: 83–88.
20. Kołaczkowska M. Zasady leczenia gruźlicy.
Przew. Lek. 2008; 1: 53–60.
PODSUMOWANIE
Dostępne dane statystyczne wykazują, że
w stosunku do innych krajów Unii Europej-
skiej
rozpoznawanie TB pozapłucnej w Pol-
sce jest niedostateczne [8]
. Wynika to naj-
prawdopodobniej z jednej strony z niedo-
kładnie prowadzonego rejestru, a z drugiej
z trudności diagnostycznych tej postaci cho-
roby. Praca ta ma na celu przybliżenie pro-
blemu TB pozapłucnej lekarzom różnych
specjalności, a zwłaszcza lekarzom rodzin-
nym, do których to pacjenci zgłaszają się
w pierwszej kolejności.
Rozpoznawanie TB
pozapłucnej w Polsce jest
niedostateczne