Trądzik chorobą zapalną, a nie bakteryjną

Abstract

Trądzik zwyczajny to jedna z najczęściej występujących chorób skóry. Jest uznawany za chorobę przewlekłą, dotyczącą jednostki włosowołojowej. Patofizjologia zmian trądzikowych jest złożona; znaczenie mają: zwiększone wydzielanie sebum, nadmierne rogowacenie mieszków włosowych, kolonizacja Propionibacterium acnes w gruczołach łojowych oraz stan zapalny. Obraz chorobowy jest różnorodny i zależy od nasilenia zmian skórnych. Wśród ciężkich postaci trądziku wyróżniamy ciężki trądzik grudkowo-krostkowy, guzkowy, skupiony i piorunujący. Choroba oraz jej następstwa mogą prowadzić do zaburzeń psychicznych.
W pracy przedstawiono przypadek 14-letniego chłopca z trądzikiem skupionym, u którego wystąpiło zaostrzenie zmian trądzikowych podczas terapii izotretinoiną doustną. Potraktowanie choroby jako dermatozy bakteryjnej doprowadziło do niepotrzebnej interwencji chirurgicznej, która przyczyniła się do powstania dodatkowych blizn na skórze twarzy.
Zwrócono uwagę na znaczenie mikrobiomu skóry, przedstawiono możliwości terapeutyczne leczenia trądziku skupionego i postępowanie w przypadku zaostrzenia się zmian trądzikowych podczas leczenia izotretinoiną.