Zaprzełykowa prawa tętnica podobojczykowa (ROSRA, inaczej: tętnica błądząca [arteria lusoria]) to jedna z nieprawid- łowości anatomicznych napotykanych w obrębie odejścia tętnicy bezimiennej od łuku aorty w trakcie zabiegu cewniko- wania z dostępu przez prawą tętnicę promieniową. W niniejszej pracy opisano przypadek 49-letniej kobiety z objawami przewlekłej stabilnej dławicy piersiowej (III klasa wg Canadian Cardiovascular Society) utrzymującymi się mimo zgodnego z wytycznymi leczenia farmakologicznego. Kaniulacja tętnic wieńcowych była utrudniona; stwierdzono krytyczne zwężenie w proksymalnym odcinku tętnicy przedniej zstępującej (LAD). W trakcie angiografii cewnik diagnostyczny w aorcie wstępującej wygiął się w dziwny sposób, przybierając kształt pętli „typu kobra”. Ponieważ w proksymalnym odcinku lewej tętnicy podobojczykowej również znajdowało się krytyczne zwężenie, skuteczną przezskórną interwencję wieńcową w proksymalnym odcinku LAD z umieszczeniem stentu uwalniającego ewerolimus 3,5 × 23 mm Xience Prime (Abbott, USA) przeprowadzono z dostępu przez prawą tętnicę udową. W wielorzędowej tomografii komputerowej ze środkiem cieniującym stwierdzono, że prawa tętnica podobojczykowa odchodzi w prawej tylnej części poziomego odcinka aorty i ma kręty przebieg. Uwidoczniono również zwężenie w proksymalnym odcinku lewej tętniczy podobojczykowej oraz dwunaczyniowy pień tętniczy. Tę nieprawidłowość można łatwo wykryć w angiografii, w projekcji przednio-tylnej na pod- stawie kąta wygięcia cewnika, kiedy wchodzi do aorty wstępującej, a także w angiografii manualnej w punkcie odejścia prawej tętnicy podobojczykowej. W takim przypadku wybiórcze cewnikowanie obu tętnic może być bardzo trudne oraz czasochłonne i wymagać użycia dodatkowych cewników. Jeśli w takich przypadkach nie można wykorzystać dostępu przez tętnicę promieniową, to należy bez wahania zmienić dostęp na przezudowy.