Wstęp. Badanie elektrokardiograficzne (EKG) jest jednym z najczęściej wykonywanych testów diagnostycznych. Prawidłowa interpretacja zapisu EKG, zwłaszcza w sytuacjach zagrożenia życia, może wpływać na decyzję o wdrożeniu prawidłowego postępowania, a w konsekwencji — na zdrowie i życie pacjentów. Celem badania była ocena umiejętności interpretacji zapisu EKG wśród studentów kierunków medycznych oraz analiza czynników mających wpływ na ich rezultaty. Materiały i metody. Umiejętność interpretacji EKG zbadano za pomocą własnego kwestionariusza zawierającego pytania demograficzne oraz 20 pytań na temat EKG, w tym 17 przypadków klinicznych. Sześć z nich było przykładami stanów zagrożenia życia. Trzy pytania dotyczyły podstawowych parametrów EKG: częstości pracy serca, osi serca, pochodzenia rytmu serca. Ankietę przeprowadzono przez Internet. Zbadano 551 studentów kierunków lekarskiego, pielęgniarstwa oraz ratownictwa medycznego. Wyniki. Średni wynik osiągnięty przez polskich studentów medycyny był lepszy niż wynik studentów pielęgniarstwa i medycyny ratunkowej. Studenci English Division osiągnęli podobne wyniki. Polscy studenci medycyny byli lepsi od studentów pielęgniarstwa w rozpoznawaniu stanów zagrożenia życia, ale osiągnęli podobne rezultaty do studentów ratownictwa medycznego. Wśród polskich studentów medycyny studenci na IV–VI roku uzyskali lepsze wyniki niż studenci z lat I–III. Samonauczanie EKG zadeklarowało 72% studentów kierunku lekarskiego. Ta grupa osiągnęła lepsze wyniki niż studenci, którzy EKG uczyli się wyłącznie w czasie zajęć na studiach. Mniej niż 20% studentów z każdego kierunku uważało, że zajęć na temat EKG jest wystarczająco dużo. Wnioski. Stan wiedzy studentów kierunków medycznych w Polsce jest niski. Wiele czynników wpływa na umiejętność interpretacji zapisu EKG przez studentów.