Wstęp. Zaburzenia oddychania w czasie snu (SDB) dotyczą 2–12% ogólnej populacji; jeszcze wyższy odsetek obserwuje się wśród pacjentów z niewydolnością serca spowodowaną dysfunkcją lewej komory (LV–HF). Występowanie SDB w tętniczym nadciśnieniem płucnym (PAH) oraz jego implikacje kliniczne pozostają niejasne. Celem pracy było porównanie relacji między oszacowanym wskaźnikiem bezdechu sennego (eAHI) a parametrami klinicznymi pacjentów z LV–HF i PAH, z uwzględnieniem konsekwencji obecności bezdechu sennego.
Materiał i metody. Do badania włączono 81 chorych, u których wykonano 24-godzinne monitorowanie elektrokardiograficzne metodą Holtera w celu obliczenia eAHI. Populację podzielono na dwie grupy — 39 chorych z LV–HF o etiologii wieńcowej oraz 42 chorych z PAH.
Wyniki. W grupie LV–HF dominowali mężczyźni (87% v. 40% w grupie PAH; p < 0,0001), w starszym wieku (63 v. 50 lat w grupie PAH; p < 0,001), z wyższymi wartościami wskaźnika masy ciała (BMI) (28 v. 25 kg/m²; p < 0,001) oraz niższą frakcją wyrzutową lewej komory (LVEF) (33 v. 56%; p < 0,000001), choć grupy charakteryzowała podobna średnia wartość stężenia N-końcowego fragmenty propetydu natriuretycznego typu B (NT-proBNP). Zaburzenia oddychania w czasie snu, zdefiniowane jako eAHI ponad 15, stwierdzono u 64% chorych z LV–HF i u 36% pacjentów z PAH. Wyższe wartości eAHI występowały w grupie LV–HF (24 v. 14; p < 0,001). Pacjenci z LV–HF cechowali się obecnością licznych arytmii komorowych, a przy wartościach eAHI powyżej mediany (> 18,7) potwierdzono zwiększoną częstość występowania arytmii nadkomorowej. W PAH obserwowano istotnie obniżone parametry czasowej zmienności rytmu zatokowego (HRV). W grupie LV–HF wykazano korelację eAHI z wartościami NT-proBNP i odwrotną korelację z LVEF oraz średnią dobową częstotliwością pracy serca. Z kolei eAHI w grupie chorych z PAH nie korelowało z NT-proBNP ani LVEF, ale było odwrotnie proporcjonalne do wieku. Wśród chorych z PAH i wartościami eAHI poniżej 15 przeważali pacjenci z PAH o etiologii idiopatycznej, z wyższymi wartościami rMSSD. Pacjentów z PAH i wartościami eAHI powyżej mediany (> 8,4) charakteryzowały młodszy wiek oraz wyższe wartości BMI.
Wnioski. Zaburzenia oddychania podczas snu u pacjentów z PAH nie były tak częste jak u chorych z LV–HF, ale dotyczyły więcej niż 1/3 populacji. Wyższe wartości eAHI u chorych z LV–HF wskazują na zaawansowaną dysfunkcję hemodynamiczną. U pacjentów z PAH obecność SDB wiąże się z zachorowaniem w młodszym wieku i wskazuje na istotną dysregulację w zakresie autonomicznej kontroli pracy serca.