English Polski
Tom 10, Nr 1 (2015)
Artykuł przeglądowy
Opublikowany online: 2015-03-02

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 799
Wyświetlenia/pobrania artykułu 2948
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Jaki chory z nadciśnieniem tętniczym odnosi największe korzyści z zastosowania skojarzenia losartanu z amlodipiną?

Beata Wożakowska-Kapłon, Paweł Salwa
Folia Cardiologica 2015;10(1):38-44.

Streszczenie

Terapia skojarzona jest skuteczniejsza od monoterapii w obniżaniu ciśnienia tętniczego, a — stosując ją — można uzyskać zmniejszenie działań niepożądanych leków hipotensyjnych. Antagoniści wapnia oraz inhibitory receptora AT1 dla angiotensyny II to szeroko stosowane i skuteczne klasy leków hipotensyjnych. Losartan i amlodipinę często stosuje się jako leki pierwszego wyboru w terapii przeciwnadciśnieniowej, zaś ich skojarzenie okazało się bezpiecznym i skutecznym połączeniem w terapii hipotensyjnej. Wczesne zastosowanie leku złożonego z amlodipiny i losartanu w odpowiednio dobranej dawce może być szczególnie korzystne w terapii nadciśnienia tętniczego u pacjentów z zespołem metabolicznym, cukrzycą, schorzeniami pulmonologicznymi i hiperurykemią.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF

Referencje

  1. Mancia G, Fagard R, Narkiewicz K, et al. Wytyczne ESH/ESC dotyczące postępowania w nadciśnieniu tętniczym w 2013 roku. Kardiologia Polska. 2013; 71(III): 27–118.
  2. Devereux RB, Wachtell K, Gerdts E, et al. Prognostic significance of left ventricular mass change during treatment of hypertension. JAMA. 2004; 292(19): 2350–2356.
  3. Ibsen H, Olsen MH, Wachtell K, et al. Reduction in albuminuria translates to reduction in cardiovascular events in hypertensive patients: losartan intervention for endpoint reduction in hypertension study. Hypertension. 2005; 45(2): 198–202.
  4. Widecka K, Grodzick T, Narkiewicz K, et al. Zasady postępowania w nadciśnieniu tętniczym — 2011 roku. Wytyczne Polskiego Towarzystwa ienia iczego. Nadciśn Tętn. 2011; 15: 55–82.
  5. Mason RP, Marche P, Hintze TH. Novel vascular biology of third-generation L-type calcium channel antagonists: ancillary actions of amlodipine. Arterioscler Thromb Vasc Biol. 2003; 23(12): 2155–2163.
  6. Dahlöf B, Sever PS, Poulter NR, et al. ASCOT Investigators. Prevention of cardiovascular events with an antihypertensive regimen of amlodipine adding perindopril as required versus atenolol adding bendroflumethiazide as required, in the Anglo-Scandinavian Cardiac Outcomes Trial-Blood Pressure Lowering Arm (ASCOT-BPLA): a multicentre randomised controlled trial. Lancet. 2005; 366(9489): 895–906.
  7. Jamerson K, Weber MA, Bakris GL, et al. ACCOMPLISH Trial Investigators. Benazepril plus amlodipine or hydrochlorothiazide for hypertension in high-risk patients. N Engl J Med. 2008; 359(23): 2417–2428.
  8. Kim SH, Ryu KH, Lee NH, et al. Efficacy of fixed-dose amlodipine and losartan combination compared with amlodipine monotherapy in stage 2 hypertension: a randomized, double blind, multicenter study. BMC Res Notes. 2011; 4: 461.
  9. Kang SM, Youn JC, Chae SC, et al. Comparative efficacy and safety profile of amlodipine 5 mg/losartan 50 mg fixed-dose combination and amlodipine 10 mg monotherapy in hypertensive patients who respond poorly to amlodipine 5 mg monotherapy: an 8-week, multicenter, randomized, double-blind phase III noninferiority study. Clin Ther. 2011; 33(12): 1953–1963.
  10. Kohlmann O, Oigman W, Mion D, et al. [The "LOTHAR" study: evaluation of efficacy and tolerability of the fixed combination of amlodipine and losartan in the treatment of essential hypertension]. Arq Bras Cardiol. 2006; 86(1): 39–51.
  11. Unniachan S, Wu D, Rajagopalan S, et al. Evaluation of blood pressure reduction response and responder characteristics to fixed-dose combination treatment of amlodipine and losartan: a post hoc analysis of pooled clinical trials. J Clin Hypertens (Greenwich). 2014; 16(9): 671–677.
  12. Lindholm LH, Ibsen H, Dahlöf B, et al. LIFE Study Group, LIFE Study Group. Cardiovascular morbidity and mortality in the Losartan Intervention For Endpoint reduction in hypertension study (LIFE): a randomised trial against atenolol. Lancet. 2002; 359(9311): 995–1003.
  13. Elliott WJ, Meyer PM. Incident diabetes in clinical trials of antihypertensive drugs: a network meta-analysis. Lancet. 2007; 369(9557): 201–207.
  14. Myou S, Fujimura M, Kamio Y, et al. Effect of losartan, a type 1 angiotensin II receptor antagonist, on bronchial hyperresponsiveness to methacholine in patients with bronchial asthma. Am J Respir Crit Care Med. 2000; 162(1): 40–44.
  15. Chan P, Tomlinson B, Huang TY, et al. Double-blind comparison of losartan, lisinopril, and metolazone in elderly hypertensive patients with previous angiotensin-converting enzyme inhibitor-induced cough. J Clin Pharmacol. 1997; 37(3): 253–257.
  16. Freedman DS, Williamson DF, Gunter EW, et al. Relation of serum uric acid to mortality and ischemic heart disease. The NHANES I Epidemiologic Follow-up Study. Am J Epidemiol. 1995; 141(7): 637–644.
  17. Verdecchia P, Schillaci G, Reboldi G, et al. Relation between serum uric acid and risk of cardiovascular disease in essential hypertension. The PIUMA study. Hypertension. 2000; 36(6): 1072–1078.
  18. Viazzi F, Parodi D, Leoncini G, et al. Serum uric acid and target organ damage in primary hypertension. Hypertension. 2005; 45(5): 991–996.
  19. Dziubek K, Salwa P, Gorczyca-Michta I, et al. Znaczenie kliniczne hiperurykemii u hospitalizowanych chorych z nadciśnieniem tętniczym. Folia Cardiol. 2014; 9: 1–7.
  20. Liese AD, Mayer-Davis EJ, Haffner SM. Development of the multiple metabolic syndrome: an epidemiologic perspective. Epidemiol Rev. 1998; 20(2): 157–172.