Page 40 - ChSiN_1_2012

Basic HTML Version

K L I N I C Z N A I N T E R P R E T A C J A W Y N I K Ó W B A D A Ń
Choroby Serca i Naczyń 2012, tom 9, nr 1, 40–43
www.chsin.viamedica.pl
Copyright © 2012 Via Medica, ISSN 1733–2346
40
Redaktor działu: prof. dr hab. n. med. Edward Franek
Zasady doboru i interpretacji badań laboratoryjnych
Principles of selection and interpretation of laboratory examinations
Edward Franek
Klinika Chorób Wewnętrznych, Endokrynologii i Diabetologii Centralnego Szpitala Klinicznego MSWiA w Warszawie
Zakład Epigenetyki Człowieka Instytutu Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej Polskiej Akademii Nauk w Warszawie
Adres do korespondencji:
prof. dr hab. n. med. Edward Franek
Klinika Chorób Wewnętrznych Endokrynologii
i Diabetologii CSK MSWiA
ul. Wołoska 137, 02–507Warszawa
e-mail: efranek@cskmswia.pl
STRESZCZENIE
W codziennej praktyce ambulatoryjnej i klinicznej pra-
ca lekarza jest nierozerwalnie związana z wykonywaniem
badań dodatkowych. Stanowią one często potwierdze-
nie lub zaprzeczenie podejrzeń diagnostycznych, poma-
gają w monitorowaniu przebiegu chorób i ich leczenia.
Niniejsza praca, powstała pod wpływem i na podstawie
przedmowy do podręcznika Jacquesa Wallacha pt. „In-
terpretacja badań laboratoryjnych”, stanowi zestawienie
ogólnych zasad doboru i interpretacji badań laborato-
ryjnych.
Choroby Serca i Naczyń 2012, 9 (1), 40–43
Słowa kluczowe: badania laboratoryjne
ABSTRACT
In the daily clinical and ambulatory practice an impor-
tant part of doctor’s work is connected with ordering of
laboratory examinations. They can often support or
deny diagnostic suspicions and help in monitoring of
disease course and treatment. This paper, that has been
created under influence and on the basis of the intro-
duction to Jacques Wallach handbook “Interpretation
of laboratory examinations”, is a summary of general
principles of selection and interpretation of laboratory
examinations.
Choroby Serca i Naczyń 2012, 9 (1), 40–43
Key words: laboratory examinations
Podstawą każdego procesu diagnostycznego są wy-
wiad lekarski i badanie przedmiotowe chorego. U wielu
chorych można dokonać rozpoznania tylko na podstawie
tych dwóch elementów. Jednak naturalne jest, że w wie-
lu przypadkach pozostaje pewien margines niepewności
co do rozpoznania. Badania laboratoryjne oraz wszelkie
inne badania dodatkowe powinny służyć lekarzowi do
zminimalizowania tego marginesu. W tych przypadkach,
w których na podstawie wywiadów i badania diagnoza
w ogóle nie może być postawiona, badania dodatkowe
mogą potwierdzać podejrzenia diagnostyczne lubukierun-
kowywać odnośnie do przeprowadzenia kolejnych badań,
które mogą skutkować postawieniem diagnozy.
Jednym z obowiązków wynikających z prowadzenia
oddziału klinicznego jest sprawdzanie prawidłowości
procesu diagnostycznego, a także nadzór nad wypisami.
Wykonując te obowiązki, wielokrotnie stykam się z pro-
blemami, jakie niesie za sobą zlecanie, wykonywanie
i interpretowanie badań dodatkowych w sposób niewła-
ściwy. Dotyczy to zarówno niezlecania potrzebnych, jak
i zlecania niepotrzebnych badań, niewłaściwej interpre-
tacji wyników, niewyciągania konsekwencji z wyników
wykraczających poza granice normy, powtarzania wyni-
ków, które są prawidłowe itp. Szczególne kłopoty spra-
wiają wyniki graniczne albo niepasujące do całości obra-
zu klinicznego, które zawsze trzeba interpretować zarów-
no ostrożnie, jak i w kontekście innych wyników i obja-
wów. Problem ten ilustruje (podana poniżej w ramce)
anegdota, którą przytoczono w książce o moim Nauczy-
cielu, Profesorze Franciszku Kokocie [1]:
„Różne wartości
Profesor stale podkreśla nadrzędność badania lekarskiego
nad badaniami dodatkowymi, konieczność myślenia patofi-
zjologicznego oraz potrzebę właściwej interpretacji badań
laboratoryjnych. Bywa, że przekazuje te zasady swoim