Hemodynamika lewj komory serca u chorych z wszczepionym stymulatorem dwujamowym w czasie stymulacji sekwencyjnej DDD oraz prawokomorowej VVI. Część II: Wpływ obciążenia wysiłkiem fizycznym

Abstract

Porównawcza ocena stymulacji dwujamowej DDD i prawokomorowej VVI Celem pracy była ocena hemodynamiki lewej komory serca w czasie stymulacji sekwencyjnej, przesionkowo-komorowej typu DDD, oraz prawokomorowej typu VVI.
Badania przeprowadzono u 11 osób (6 mężczyzn, 5 kobiet, średnia wieku 57 lat) z wszczepionym rozrusznikiem dwujamowym z powodu przewlekłego bloku AV II/III°. W pracy posłużono się dopplerowską metodą echokardiograficzną, określając objętość wyrzutową oraz wielkość rzutu minutowego wg metody Labovitza. Badania wykonywano w warunkach spoczynkowych oraz 3-krotnie po standardowym obciążeniu wysiłkiem na cykloergometrze rowerowym, zarówno w czasie programu DDD, jak i po 48 godzinach stymulacji typu VVI u tej samej osoby.
Wykazano wysoce znamienny (p < 0,001) wzrost wskaźnika rzutu minutowego (CI) bezpośrodnio po wysiłku, zarówno w czasie stymulacji DDD, jak i VVI. W warunkach spoczynkowych oraz bezpośrodnio po wysiłku wskaźnik ten był znamiennie statystycznie wyższy (p < 0,05 i p < 0,01 odpowiednio) w trakcie stymulacji DDD w stosunku do stymulacji VVI.
Badania nasze potwierdziły istotną przewagę hemodynamiczną stymulacji DDD w porównaniu z VVI u osób z blokiem AV II/III°. W tej grupie chorych z prawidłową czynnością węzła s-a wszczepienie na stałe rozrusznika dwujamowego powinno być postępowaniem z wyboru.(ESS 1995; 1: 43-47)