Hemodynamika lewej komory serca u chorych z wszczepionym stymulatorem dwujamowym w czasie stymulacji sekwencyjnej DDD oraz prawokomorowej VVI. Część I: Sekrecja przedsionkowego hormonu natriuretycznego (ANP) i cyklicznego guanozyno-monofosforanu (cGMP)

Abstract

Porównawcza ocena stymulacji dwujamowej DDD i prawokomorowej VVI Celem pracy była ocena wpływu sekwencyjnej stymulacji dwujamowej typu DDD oraz prawokomorowej typu VVI na wydzielanie ANP oraz poziom cGMP w surowicy krwi.
Badania wykonano u 11 osób (6 mężczyzn, 5 kobiet, w średnim wieku 57 lat) z wszczepionym stymulatorem dwujamowym z powodu przewlekłego bloku AV II°/III°. Poziom ANP oraz cGMP oznaczano metodą radioimmunologiczną w spoczynku i po standardowym obciążeniu wysiłkiem zarówno w czasie stymulacji dwujamowej, jak i prawokomorowej VVI.
Stwierdzono, że wyjściowe średnie wartości ANP i cGMP były znamiennie wyższe (p < 0,001) w czasie stymulacji VVI w stosunku do DDD. Wysiłek spowodował istotny wzrost średnich wartości zarówno ANP, jak i cGMP w obu typach stymulacji. W okresie spoczynku (15 i 30 min po wysiłku) średnie stężenie obu ww. wskaźników, pomimo stopniowego obniżania się, nadal było wyższe w czasie stymulacji VVI.
Stwierdzono dodatnią, wysoce znamienną korelację liniową (r = 0,535 p < 0,001) pomiędzy wartościami ANP i cGMP dla całej grupy badanych chorych. Wydaje się, że oznaczenie cGMP może być badaniem alternatywnym (i mniej kosztownym) w stosunku do ANP, odzwierciedlającym ciśnienie krwi w przedsionkach w czasie przewlekłej stymulacji serca. (ESS 1995; 2: 36-42)