Wpływ prowokowanego wysiłkiem niedokrwienia na występowanie późnych potencjalów komorowych u chorych na chorobę wieńcową
Abstract
Badaniem objęto 25 chorych na CAD w wieku 53,0 ± 7,7 lat (grupa I). Grupę kontrolną stanowiło 25 zdrowych w wieku 53,9 ± 7 (grupa II). Badanie SAECG wykonano w spoczynku oraz w trakcie niedokrwienia prowokowanego wysiłkiem w grupie I oraz na szczycie wysiłku w grupie II. Wartości RMS 40, 50 w grupie I uległy zmianom znamiennym statystycznie pod wpływem niedokrwienia, odpowiednio z 35,8 ± 18,7 µV na 45,5 ± 25,4 µV (p < 0,02) oraz 57,5 ± 27,3 µV na 69,4 ± 37,7 µV (p < 0,005). Z kolei w grupie II wartości RMS 40 i RMS 50 nie uległy zmianom istotnym statystycznie pod wpływem wysiłku. Natomiast wartości t-QRS w grupie I uległy znamiennemu skróceniu pod wpływem wysiłku z 99,2 ± 10,8 ms do 95,2 ± 11,3 ms (p < 0,05), a w grupie kontrolnej uzyskane różnice nie osiągnęły poziomu znamienności statystycznej. Oceniając zachowanie się LPD w obu badanych grupach, nie zarejestrowano zmian istotnych statystycznie. W trakcie niedokrwienia LP zniknęły u 2 (8%), a pojawiły się u 3 (12%) innych badanych. W grupie kontrolnej LP wykazano także w 3 (12%) przypadkach, które na szczycie wysiłku pozostały u 2 (8%) badanych, a zniknęły u jednego (4%) oraz pojawiły się na nowo u jednego (4%) badanego. Prowokowane wysiłkiem niedokrwienie u chorych na CAD nie zwiększa prawdopodobieństwa ujawnienia się LP, mimo że zmienia w sposób znamienny statystycznie wartości średniokwadratowe amplitud końcowych 40 i 50 ms czasu trwania odfiltrowanego zespołu QRS (RMS 40, 50) i całkowity czas trwania odfiltrowanego zespołu QRS (t-QRS).(ESS 1995; 1: 20-27)
Abstract
Badaniem objęto 25 chorych na CAD w wieku 53,0 ± 7,7 lat (grupa I). Grupę kontrolną stanowiło 25 zdrowych w wieku 53,9 ± 7 (grupa II). Badanie SAECG wykonano w spoczynku oraz w trakcie niedokrwienia prowokowanego wysiłkiem w grupie I oraz na szczycie wysiłku w grupie II. Wartości RMS 40, 50 w grupie I uległy zmianom znamiennym statystycznie pod wpływem niedokrwienia, odpowiednio z 35,8 ± 18,7 µV na 45,5 ± 25,4 µV (p < 0,02) oraz 57,5 ± 27,3 µV na 69,4 ± 37,7 µV (p < 0,005). Z kolei w grupie II wartości RMS 40 i RMS 50 nie uległy zmianom istotnym statystycznie pod wpływem wysiłku. Natomiast wartości t-QRS w grupie I uległy znamiennemu skróceniu pod wpływem wysiłku z 99,2 ± 10,8 ms do 95,2 ± 11,3 ms (p < 0,05), a w grupie kontrolnej uzyskane różnice nie osiągnęły poziomu znamienności statystycznej. Oceniając zachowanie się LPD w obu badanych grupach, nie zarejestrowano zmian istotnych statystycznie. W trakcie niedokrwienia LP zniknęły u 2 (8%), a pojawiły się u 3 (12%) innych badanych. W grupie kontrolnej LP wykazano także w 3 (12%) przypadkach, które na szczycie wysiłku pozostały u 2 (8%) badanych, a zniknęły u jednego (4%) oraz pojawiły się na nowo u jednego (4%) badanego. Prowokowane wysiłkiem niedokrwienie u chorych na CAD nie zwiększa prawdopodobieństwa ujawnienia się LP, mimo że zmienia w sposób znamienny statystycznie wartości średniokwadratowe amplitud końcowych 40 i 50 ms czasu trwania odfiltrowanego zespołu QRS (RMS 40, 50) i całkowity czas trwania odfiltrowanego zespołu QRS (t-QRS).(ESS 1995; 1: 20-27)
Keywords
późne potencjały komorowe; choroba wieńcowa
About this articleTitle
Wpływ prowokowanego wysiłkiem niedokrwienia na występowanie późnych potencjalów komorowych u chorych na chorobę wieńcową
Journal
Issue
Vol 2, No 1 (1995): Elektrofizjologia i Stymulacja Serca
Pages
20-27
Published online
2000-03-06
Page views
598
Bibliographic record
Elektrofizjologia i Stymulacja Serca 1995;2(1):20-27.
Keywords
późne potencjały komorowe
choroba wieńcowa
Authors
Waldemar Banasiak
Artur Fuglewicz
Jacek Żebrowski
Roman Dutkiewicz
Czesław Telichowski
Leszek Fudalej
Mirosław Pieróg
Krzysztof Więch
Irena Owczarek
