Vol 4, No 4 (1997): Elektrofizjologia i Stymulacja Serca
Original articles
Published online: 2000-03-07
Skuteczność i tolerancja trimetazydyny jako leku wieńcowego u chorych z wysiłkową dusznicą bolesną w skojarzeniu z jednym lekiem przeciwdławicowym
Elektrofizjologia i Stymulacja Serca 1997;4(4):237-247.
Abstract
Cel pracy: Celem badań była ocena skuteczności działającej cytoprotekcyjnie trimetazydyny w połączeniu z jednym lekiem przeciwdławicowym o działaniu hemodynamicznym w leczeniu stabilnej choroby wieńcowej.
Materiał i metody: Do badań włączono chorych w 18-70 rż. z udokumentowaną przebytym zawałem lub koronarografią stabilną wysiłkową dusznicą bolesną, bez poważnych schorzeń współistniejących i dodatnim, powtarzalnym wynikiem dwóch elektrokardiograficznych prób wysiłkowych przeprowadzonych w odstępie 7 dni. Chorzy przyjmowali jeden z leków przeciwdusznicowych o działaniu hemodynamicznym (azotan o przedłużonym działaniu, beta-bloker, Ca-bloker) i inne typowo stosowane leki, z wyjątkiem preparatów mogących wpływać na kształt krzywej EKG. 4-tygodniowe leczenie trimetazydyną (w dawce 3 x 20 mg) rozpoczynano po tygodniowym okresie oceny stabilności choroby oraz przeprowadzeniu drugiego testu wysiłkowego i kwalifikacji do programu. Po zakończeniu okresu leczenia wykonywano ostatni test wysiłkowy. Program badań zgodnie z protokołem ukończyło 700 pacjentów (wiek 32-71 lat, średnio 54 ± 8,4, 615M, 85K).
Wyniki: Wykazano, między innymi, znamienne wydłużenie całkowitego czasu marszu po 4 tygodniach leczenia trimetazydyną (486,4 s vs 443,7 s, p < 0,01), zwiększenie zdolności do wykonania pracy (10,6 MET vs 9,4 MET p < 0,01), istotne wydłużenie czasu marszu zarówno do wystąpienia obniżenia odcinka ST o 1 mm (389,9 s vs 337,8 s p < 0,01), jak i do momentu wystąpienia bólu dławicowego (450,3 s vs 251,7 s, p < 0,01). Stwierdzono też znamienne zmniejszenie średniej liczby bólów dławicowych (3,66 vs 2,47/tydzień, p < 0,01) i średniego spożycia doraźnie przyjmowanej nitrogliceryny (2,94 vs 1,8, p < 0,01).
Wnioski: Czterotygodniowe leczenie trimetazydyną w połączeniu z jednym lekiem przeciwdławicowym spowodowało wzrost rezerwy wieńcowej podczas próby wysiłkowej charakteryzujący się znamiennym wydłużeniem czasu marszu: całkowitego, do wystąpienia bólu dławicowego i obniżenia odcinka ST o 1 mm oraz poprawę stanu chorych wyrażającą się znamiennym zmniejszeniem dolegliwości i liczby dawek doraźnie przyjmowanej nitrogliceryny.
Keywords: trimetazydynadusznica bolesnaleczenie przeciwdławicowe