Wczesne zmiany elektrokardiograficzne u chorych z kardiomiopatią przerostową z zawężeniem drogi odpływu, poddanych alkoholowej ablacji tętnicy septalnej
Abstract
Cel pracy: Alkoholowa ablacja tętnicy septalnej w kardiomiopatii przerostowej ze zwężeniem drogi odpływu (HOCM) wywołuje martwicę podzastawkowej części przegrody międzykomorowej, a przez to zmniejsza śródkomorowy gradient ciśnień. W okolicy tej przebiega jednak początkowa komorowa część układu przewodzącego serca. W pracy przedstawiamy analizę wczesnych zmian elektrokardiograficznych 7 pacjentów z HOCM poddanych zabiegowi ablacji.
Wyniki: Jeden pacjent wymagał po zabiegu czasowej stymulacji z powodu napadowego całkowitego bloku A-V, 1 zaś stałej stymulacji DDD. Odstęp PQ wydłużył się o 27 ± 16 ms (p < 0,05), szerokość QRS o 32 ± 20 ms (p < 0,05). U wszystkich pacjentów zaraz po zabiegu pojawił się RBBB, u 1 ustąpił w drugiej dobie, u 1 zaś w siódmej dobie pojawił się niezupełny blok LBBB. Uniesienie ST w odprowadzeniach V1-V3 wystąpiło po zabiegu u 4 z 7 chorych. Nie zanotowano klasycznej ewolucji zawałowej zespołu ST-T. QTc wynosił przed zabiegiem 446 ± 32 ms, zaś po 480 ± 36 ms (p = 0,033). Dyspersja QT wzrosła nieznamiennie do 84 ± 36 ms, ale była już zwiększona przed zabiegiem (70 ± 37 ms). Nie stwierdzono istotnych korelacji pomiędzy spoczynkowym gradientem ciśnień a QTc, QTd, QRS przed zabiegiem, jak i po nim. Istniała ona jedynie dla wskaźnika Sokołowa przed zabiegiem.
Wnioski: Zabieg alkoholowej ablacji tętnicy septalnej, pomimo zajęcia stosunkowo niewielkiego obszaru mięśnia sercowego, wywołuje duże zmiany jakościowe i ilościowe w elektrokardiogramie spoczynkowym.
Abstract
Cel pracy: Alkoholowa ablacja tętnicy septalnej w kardiomiopatii przerostowej ze zwężeniem drogi odpływu (HOCM) wywołuje martwicę podzastawkowej części przegrody międzykomorowej, a przez to zmniejsza śródkomorowy gradient ciśnień. W okolicy tej przebiega jednak początkowa komorowa część układu przewodzącego serca. W pracy przedstawiamy analizę wczesnych zmian elektrokardiograficznych 7 pacjentów z HOCM poddanych zabiegowi ablacji.
Wyniki: Jeden pacjent wymagał po zabiegu czasowej stymulacji z powodu napadowego całkowitego bloku A-V, 1 zaś stałej stymulacji DDD. Odstęp PQ wydłużył się o 27 ± 16 ms (p < 0,05), szerokość QRS o 32 ± 20 ms (p < 0,05). U wszystkich pacjentów zaraz po zabiegu pojawił się RBBB, u 1 ustąpił w drugiej dobie, u 1 zaś w siódmej dobie pojawił się niezupełny blok LBBB. Uniesienie ST w odprowadzeniach V1-V3 wystąpiło po zabiegu u 4 z 7 chorych. Nie zanotowano klasycznej ewolucji zawałowej zespołu ST-T. QTc wynosił przed zabiegiem 446 ± 32 ms, zaś po 480 ± 36 ms (p = 0,033). Dyspersja QT wzrosła nieznamiennie do 84 ± 36 ms, ale była już zwiększona przed zabiegiem (70 ± 37 ms). Nie stwierdzono istotnych korelacji pomiędzy spoczynkowym gradientem ciśnień a QTc, QTd, QRS przed zabiegiem, jak i po nim. Istniała ona jedynie dla wskaźnika Sokołowa przed zabiegiem.
Wnioski: Zabieg alkoholowej ablacji tętnicy septalnej, pomimo zajęcia stosunkowo niewielkiego obszaru mięśnia sercowego, wywołuje duże zmiany jakościowe i ilościowe w elektrokardiogramie spoczynkowym.
Keywords
kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu; zmiany elektrokardiograficzne; ablacja alkoholowa tętnicy septalnej
About this articleTitle
Wczesne zmiany elektrokardiograficzne u chorych z kardiomiopatią przerostową z zawężeniem drogi odpływu, poddanych alkoholowej ablacji tętnicy septalnej
Journal
Issue
Vol 5, No 1 (1998): Elektrofizjologia i Stymulacja Serca
Pages
12-17
Published online
2000-03-07
Page views
618
Bibliographic record
Elektrofizjologia i Stymulacja Serca 1998;5(1):12-17.
Keywords
kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu
zmiany elektrokardiograficzne
ablacja alkoholowa tętnicy septalnej
Authors
Jarosław Kaźmierczak
Zdzisława Kornacewicz-Jach
Marek Kisły
Robert Gil
Andrzej Wojtarowicz
Hubert Segewitz
Hartmund Goos
