Wpływ sposobu stymulacji endokawitarnej oraz wysiłku na wielkość lewego przedsionka i stężenie ANP i cGMP w surowicy

Abstract

Cel pracy: Celem badania było poznanie wpływu wysiłku fizycznego oraz rodzaju stymulacji serca na stężenie we krwi obwodowej peptydu natriuretycznego (ANP) oraz cyklicznego guanozynomonofosforanu (cGMP) z uwzględnieniem pomiaru wielkości lewego przedsionka serca.
Materiał i metody: U 20 chorych z wszczepionym układem stymulującym dwujamowym typu DDD z powodu bloku przedsionkowo-komorowego III° wykonano 2-krotnie echokardiograficzny test wysiłkowy na ergometrze rowerowym: najpierw w czasie stymulacji DDD oraz po 48 godzinach podczas stymulacji VVI. Rejestrowano wielkość wskaźnika rzutu minutowego (CI), wymiar lewego przedsionka (LA), oznaczano w surowicy stężenie hormonu natriuretycznego ANP oraz cyklicznego guanozynomonofosforanu (cGMP).
Wyniki: Stwierdzono niższe wartości stężeń ANP w surowicy w czasie stymulacji przedsionkowo-komorowej DDD w stosunku do prawokomorowej VVI oraz powiększanie się lewego przedsionka w czasie wysiłku przy stymulacji VVI.
Wnioski: Wyniki wskazują na rolę sekwencji skurczu przedsionków i komór dla uzyskania optymalnej hemodynamiki pracy serca. Korelacja wielkości lewego przedsionka ze stężeniami ANP i cGMP obecna wyłącznie przy stymulacji VVI wskazuje, że wydzielanie tych substancji zależy m.in. od opróżniania przedsionków w fazie rozkurczu komór.